Een nu 28-jarige Bredanaar pleegde in 2010 en 2011 verkrachtingen en werd daarvoor veroordeeld. Na zijn vrijlating stond hij in 2017 onder toezicht van de reclassering. Toch volgden een nieuwe verkrachting en een steekpartij, schrijft BN DeStem. Vanaf juni dat jaar woonde hij langdurig bij zijn moeder, maar dat mocht niet volgens de reclasseringsvoorwaarden omdat die moeder vlakbij een van zijn slachtoffers woont.

Maar de reclassering zegt nu destijds geen andere keuze te hebben gehad: er was een acuut gebrek aan woonruimte en het alternatief was de man op straat te zetten. Daarom zouden reclassering, politie en Openbaar Ministerie akkoord zijn gegaan met de „tijdelijke noodsituatie” en mocht de man bij zijn moeder wonen. „Er wordt niet gekozen om B. - die onder voorwaarden op vrije voeten is - op te sluiten”, meldt BN DeStem. Korte tijd later wordt de man gelinkt aan de verkrachting van een vrouw en weer een paar dagen later steekt hij een andere vrouw neer. De man krijgt celstraffen en TBS met dwang.

„Ook in andere zaken lopen we als Reclassering Nederland aan tegen grenzen bij het huisvesten van ex-gedetineerden. Zeker als het gaat om complexe cliënten en/of cliënten met een delict geschiedenis op het gebied van ernstig geweld of zeden. Veel (zorg) instellingen kunnen (of durven) deze complexiteit niet aan”, aldus een verklaring.

Voorzitter Richard Korver van de Stichting Landelijk Advocaten Netwerk Gewelds- en Zeden Slachtoffers pleit voor een onderzoek van de Inspectie Justitie en Veiligheid. Ook Kamerleden van de SP en PVV hekelen tegen BN DeStem de zaak.