Linde de W. erkende toen dat ze de dood van de baby, die later de naam Ivo kreeg, op haar geweten heeft. Ze kon zich naar eigen zeggen echter niets herinneren van wat er precies was gebeurd. Uit onderzoek bleek dat het kind door hevig geweld om het leven moet zijn gebracht.

Samen met haar man en de dode baby had De W. zich in de nacht van 11 op 12 april vorig jaar gemeld bij het ziekenhuis in Enschede. Vanwege de mysterieuze omstandigheden alarmeerden de artsen de politie. De vrouw werd al snel als enige verdachte gezien. Haar man was niet bij de bevalling aanwezig en niet bij de dood van de baby betrokken. Er was ook niemand anders in de woning op dat moment.

De rechtbank acht het geheugenverlies van de vrouw niet authentiek, onder meer omdat ze zich wel allerlei details wist te herinneren over de bevalling en wat ze na de dood van de baby zoal had gedaan. In een afgeluisterd gesprek met een vriendin kort na het gebeurde zei ze dat ze haar baby had vermoord.

De rechters vinden niet dat van moord sprake is geweest, omdat er geen bewijs is van voorbedachte rade. Ze zou in paniek hebben gehandeld. Daarbij had mogelijk een posttraumatische stressstoornis meegespeeld die ze in 2017 had opgelopen bij de bevalling van een doodgeboren kind. Die stoornis achten de rechters echter niet van doorslaggevende betekenis. Uit het grove geweld dat ze gebruikt heeft, blijkt volgens hen overduidelijk dat ze erop uit was om het kind te doden.

De W. had naar eigen zeggen niet in de gaten gehad dat ze zwanger was, zoals dat ook het geval zou zijn geweest in 2017. Maar of dat tot de paniek bij haar had geleid waarin ze de baby had gedood, is onduidelijk. „Door haar zwijgen zijn veel vragen in deze zaak voor altijd onbeantwoord gebleven”, stelden de rechters vast.