„Willem van Oranje was al een leider van de adelsoppositie tegen Granvelle en de plakkaten voordat de eigenlijke Opstand begon. Terwijl hij nog kans maakte om door Philips II in ere te worden hersteld, koos hij in 1567 toch voor ons land en volk. Dat vind ik buitengewoon dapper. Hij zette zijn diplomatieke kwaliteiten in en werd dé leider tijdens de Tachtigjarige Oorlog, waaruit onze latere Republiek der Verenigde Provinciën zou voortkomen. Ook probeerde hij tegenstellingen tussen radicalen en gematigden en tussen noord en zuid te overbruggen. Helaas was hij in dat laatste niet succesvol.”