Wahat al-Salam: model voor de eenstaatoplossing
Het dorp Neve Shalom - Wahat al-Salam (Oase van Vrede) ligt in de Judese heuvels, niet ver van de autoweg tussen Jeruzalem en Tel Aviv. De ingang blijkt afgesloten, maar als uitgenodigde gasten kunnen we naar een deel van het dorp waar de school van vrede staat.
„We creëerden hier een alternatief”, vertelt dr. Nava Sonnenschein, die 42 jaar geleden een van de pioniers was die het dorp oprichtten. „We lieten zien hoe het zou moeten zijn tussen Israëliërs en Palestijnen. In onze gemeenschap geldt gelijkheid. Er wonen hier evenveel Joodse als Palestijnse families. Belangrijke beslissingen nemen we als Joden en Arabieren samen.”
Tijdens de oorlog in mei tussen het Israëlische leger en het leger van Hamas in Gaza en de golf van etnisch geweld tussen Joden en Arabieren in Israël zelf, bleek dat mensen behoefte hadden om te praten. „Wij organiseerden hier discussies waar tachtig personen op afkwamen. Jongeren, ouderen en alles daartussenin. Ze wilden spreken over hun emoties. Ze waren ontsteld over wat er gebeurde. We hebben een campagne opgezet om medicijnen te kopen voor de Palestijnen in Gaza.”
In het dorp kunnen professionals die in hun beroep met het conflict te maken hebben, zoals journalisten, stadsplanners en geestelijke gezondheidswerkers trainingen volgen. „Het land moeten we eerlijk delen. Israël moet een staat worden voor al zijn burgers. En de Palestijnen zijn onze buren. We moeten de bezetting stoppen en de Palestijnen de kans geven een eigen staat op te richten.”
De Palestijnse sociaal werker Samah Salaime kwam 21 jaar geleden naar Wahat al-Salam. Ze woonde daarvoor in het noorden van Israël. Haar meeste familieleden wonen in Syrië en Libanon.
Ze vertelt dat in haar dorp een gezamenlijke Joods-Arabische school staat met 320 leerlingen. „We hebben geleerd hoe je een gezamenlijke school kunt opzetten en hoe je bruggen kunt bouwen. We spannen ons in voor gelijkheid. De meeste kinderen komen uit de omliggende dorpen en steden.”
Voordat ze in 2000 arriveerde, ontwikkelde ze in Jeruzalem een sociaal programma dat bestemd was voor kwetsbare vrouwen en kinderen in de Palestijnse gebieden. Toen zag het er namelijk nog naar uit dat Israël en de Palestijnse gebieden afstevenden op een vredesoplossing met twee staten.
Nu is de tweestatenoplossing verkeken. Inmiddels hebben zich namelijk honderdduizenden Israëliërs aan de andere kant van de grens van voor juni 1967 gevestigd. „We kunnen ons niet meer van elkaar scheiden. Ik ben nu voor één democratisch thuisland voor twee volken. Wahat al-Salam is een model. We vormen hier een samenleving waarin twee volken in vrede samenwonen. Al is het stap voor stap, ik zou graag zien dat Palestijnen dezelfde weg bewandelen als ik.”
