Stralend wit en groen geschilderd staat het inloophuis aan het noordelijke stuk van de Oudestraat. Met Pinksteren is het geopend. Vlakbij stroomt de IJssel. Links van ”De Haven” zit een opticien, rechts een herenkapsalon. Naast de voordeur is een kastje met foldermateriaal aan de muur geschroefd. Op een van de folders staat: ”Where can I find God?”

De binnenruimte is in drieën verdeeld, een voorkamer met een paar gemakkelijke stoelen en een piano, een middengedeelte met een paar tafeltjes, en achterin bevindt zich de keuken. Op een schap aan de muur staan wat boeken, ”De Bijbel in een notendop; de kern van het christelijk geloof”, het Lukas
evangelie in het Arabisch en een Engelse King Jamesbijbel. Aan een prikbord hangen enkele teksten: „Dan zal ik elk, die ’t heilspoor bijster is, vrijmoedig al Uw rechte wegen leren”, en iemand schreef enthousiast: „Wat een aanwinst voor de stad, een inloophuis, om Kampenaren en toeristen te wijzen op de enige Naam der zaligheid.”

Opdracht voor de kerk

Op een van de gemakkelijke stoelen zit Eric Kodde, vrijwilligerscoördinator van inloophuis De Haven. Kodde (37) is in het dagelijks leven docent aan de Pieter Zandt scholengemeenschap. Als ouderling van de gereformeerde gemeente te Kampen is hij betrokken bij het nieuwe inloophuis. „In deze tijd vol secularisatie hebben we als kerkenraad vastgesteld dat we als kerk meer naar buiten zouden moeten treden, zowel vanuit diaconaal opzicht als om het Evangelie uit te dragen. Dat is voor de kerk een hoge opdracht. Onze evangelisatiecommissie deed al wel aan evangelisatie in de stad, maar we misten nog steeds een vaste plek, een eigen herkenningspunt, zodat de mensen zouden weten: „Kijk, daar zitten ze, de mensen van de kerk.””

Kampen is vanouds altijd een kerkelijk bolwerk geweest, maar de secularisatie gaat de stad niet voorbij, zegt Kodde. „Als je hier op zondag rond zou kijken, zou je heel veel winkels zien die open zijn. Alles gaat gewoon door. En het beeld van straten vol kerkgangers is ook in Kampen verleden tijd geworden.”

De Haven moet een ontmoetingsplek zijn voor iedereen, zegt Kodde. „Iemand die een praatje wil maken, of zomaar wat contact zoekt, is hier welkom. Je kunt hier ook een eenvoudige lunch gebruiken, of gebruikmaken van een studiewerkplek. We beleggen creatieve workshops en houden een Bijbeluurtje. Ook kennen we een Repair Café, waar we defecte apparaten repareren.”

Geen drempel

Mensen die vroeger naar de kerk gingen, maar inmiddels de kerk verlaten hebben, zullen niet zo gemakkelijk nog weer eens een kerk binnenstappen, vermoedt Kodde. „Dit inloophuis kent echter geen drempels. We willen er zíjn voor stadsgenoten en voor toeristen, om een luisterend oor te bieden aan iemand die eenzaam is, om een jongere te helpen met zijn huiswerk, om iemand een kop koffie of een maaltijd aan te bieden. Alles is er wel op gericht om de Bijbel te kunnen opendoen, in de hoop dat er iets van ontvankelijkheid ontstaat om samen naar het Evangelie te luisteren.”

Inloophuis De Haven werd geopend rond de pinksterdagen. „Met Pinksteren staat centraal dat alle volken het Woord van God in hun eigen taal moeten kunnen horen en lezen. Ons werk is gelinkt aan het pinksterfeest. En de boodschap van De Haven is, kort en goed: Wij zijn God kwijt. Wij zullen naar Hem niet zoeken. Maar God zoekt wel naar ons. De Geest van Pinksteren is Degene Die de verbinding tussen God en mens tot stand kan brengen.”