„Want in Hem woont al de volheid der Godheid lichamelijk.”


Een christen die Christus heeft, al ontbreekt het hem aan al het noodzakelijke, heeft het ene wat nodig is. „Gij zijt in Hem volmaakt” (Kolossenzen 2:10). Wat? In Christus volmaakt? En niet in Christus vergenoegd? Luther zei dat de zee van Gods genade onze bijzondere verdrukkingen behoort te verslinden. Zeker, al onze droefheid en klachten behoren in de zee van Gods liefde, in Christus, verdronken te worden. Laat een christen de harp nemen en God loven. Is Christus alles, zie dan de ellendige toestand van de mens die buiten Christus is. Hij is arm en nietig. „Gij zijt ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt” (Openbaring 3:17).

De ellendige toestand van een mens buiten Christus blijkt in veel dingen. Hij heeft geen rechtvaardigmaking. Wat een heerlijke zaak is het voor een arme zondaar van zijn zonde vrijgesproken en rechtvaardig in de vierschaar verklaard te worden! Maar dit voorrecht vloeit uit Christus. Ons pardon is in Zijn bloed verzegeld. „Door Zijn bloed wordt eenieder die gelooft gerechtvaardigd” (Handelingen 13:39). Dus die buiten Christus is, wordt niet gerechtvaardigd. De schuld van de zonde kleeft hem aan. Hij moet de gerechtigheid Gods zelf voldoen, en de vloek staat in volle kracht tegen een zondaar. Jezus Christus is een levende Fontein van genade, „vol van genade en waarheid” (Johannes 1:14).

Thomas Watson,
predikant te Londen

(”Preek over Kolossenzen 3:11”, 1665)