GGD blij met vaccinatie daklozen: ‘80 procent is chronisch ziek’
Ongeveer 80 procent van de dak- en thuislozen heeft last van een chronische ziekte, zegt de Rotterdamse GGD-straatdokter Marlieke Ridder. Daarom is ze blij dat de GGD dinsdag begonnen is met het vaccineren van deze doelgroep in vijftien van de 25 regio’s.
Het gaat in totaal om 60.000 mensen. Sommige van de regio’s vaccineren ook alle andere mensen die geen vast adres hebben. Andere regio’s beginnen daar later mee. De GGD van regio Rotterdam-Rijnmond wil ervoor zorgen dat de komende weken alle sekswerkers, ongedocumenteerden, arbeidsmigranten, dak- en thuislozen en bankslapers een prik krijgen. In die regio gaat het om ongeveer 10.000 mensen. De GGD hoopt al deze mensen in de eerste week van juli te hebben gevaccineerd.
Het is volgens Ridder belangrijk om deze groepen zo snel mogelijk in te enten. „De meeste mensen die op straat of in een opvang leven zijn kwetsbaar. Ik denk dat 80 procent een chronische ziekte heeft, zoals diabetes,” schat ze. „En minstens 20 procent van de daklozen is ouder dan 60. Die hadden al een prik moeten krijgen.”
Daar komt bij dat mensen die in een opvang wonen, of bij iemand op de bank slapen, zich moeilijk kunnen afzonderen als ze corona krijgen. De straatdokter komt wel eens ongedocumenteerden tegen die met drie gezinnen in twee kamers leven, zegt ze.
De moeilijk bereikbare mensen krijgen het Janssen-vaccin. Dat vaccin heeft, in tegenstelling tot de andere vaccins, maar één prik. Dat is handig: volgens Ridder zou het bijna onmogelijk zijn om iedereen die een eerste vaccin heeft gehad nogmaals op te sporen.
De GGD in Rotterdam heeft verschillende methodes om de mensen zonder adres of documenten te bereiken, zoals reclame op straat. Daarnaast werken ze samen met hulpinstanties, zoals opvangcentra, kerken en het Leger des Heils.
Daarbij zijn de hulpverleners die al contact hebben met de doelgroep essentieel, vertelt de straatdokter. Veel mensen die op straat of in een opvangcentrum leven, vinden het eng om zich te laten vaccineren. De medewerkers helpen met het informeren van de kwetsbare groepen.
„Mensen die wel een adres hebben, lezen zich vaak in voordat ze de prik krijgen,” legt psychiatrisch verpleegkundige Jeanette Plukkel uit. „Maar voor mensen die op straat leven is dat ingewikkelder. Ze willen graag onder de radar blijven, en zijn met andere dingen bezig dan zichzelf beschermen tegen het coronavirus. Ik denk dat veel mensen die geen documenten hebben of op straat leven het gevoel hebben dat zij geen recht hebben op een vaccin, dat het niet voor hen is.”
Dus proberen de medewerkers van de GGD ‘een feestje’ te maken van het vaccineren. Zo was er een dakloze bij die heel bang was, maar zich uiteindelijk toch liet vaccineren. Toen hij de vaccinatiebus uitliep, kreeg hij een groot applaus van omstanders, vertelt Plukkel. „Dat was geweldig.”