Nederlandse stafofficieren die in de hoofdstad Kabul werkten zijn inmiddels terug. De rest zit in Mazar-e-Sharif, in het noorden van het land. In totaal waren er ruim tweehonderd Nederlanders in Afghanistan voor de NAVO-missie.

Volgens een woordvoerder van Defensie gaat de terugtrekking sneller dan verwacht, omdat rekening werd gehouden met eerdere missies in bijvoorbeeld Mali of Uruzgan. Toen waren lange transportroutes nodig om vliegvelden te bereiken, maar zowel Kabul als Mazar-e-Sharif beschikt over een vliegveld.

Voorafgaand aan de terugtrekking stuurde Nederland nog tachtig militairen om de missie te beveiligen. Verwacht werd dat de Taliban terugtrekkende troepen zou aanvallen als zij na 1 mei nog aanwezig waren. Die datum werd afgesproken in een akkoord met de Verenigde Staten en de Taliban beschouwt het als een schending als na die datum nog troepen aanwezig zijn. Tot dusver zijn er nog geen grootschalige aanvallen geweest. Maar dat kan niet gezien worden „als een garantie dat de terugtrekking van westerse troepen geweldloos zal verlopen”, waarschuwt demissionair minister Ank Bijleveld (Defensie).

Inmiddels zijn ook ruim zestig Afghaanse tolken met hun gezin in Nederland aangekomen om hier de asielprocedure te doorlopen, schrijft Bijleveld woensdag aan de Kamer. Er zijn grote zorgen over de veiligheid van tolken, omdat zij vanwege hun werk voor coalitietroepen vaak doelwit worden van de Taliban. Het kabinet voelt „een grote verantwoordelijkheid voor deze groep” en er gaat „speciale aandacht” naar de tolken uit, aldus Bijleveld. In 2019 werd een motie aangenomen die regelt dat buitenlandse tolken bescherming kunnen krijgen als zij kunnen bewijzen daadwerkelijk voor Nederland gewerkt te hebben.