Premier Ariel Sharon van Israël zei dat „de recente gebeurtenissen" een historisch keerpunt voor het Midden–Oosten kunnen betekenen. „Israël is een land dat vrede wil en zal zijn pogingen een vredesakkoord met de Palestijnen te bereiken zonder uitstel voortzetten", liet Sharon weten.

Zijn minister van Justitie Tommy Lapid stak niet onder stoelen of banken blij te zijn met Arafats overlijden: „Het is goed dat de wereld van hem af is. De zon schijnt in het Midden–Oosten."

Secretaris–generaal Kofi Annan van de Verenigde Naties zei dat Arafat bijna vier decennia de nationale aspiraties van het Palestijnse volk had verwoord en gesymboliseerd. „Nu hij er niet meer is, moeten Israëli’s en Palestijnen en de vrienden van beide volken wereldwijd nog grote inspanningen leveren om te komen tot de vreedzame verwezenlijking van het Palestijnse zelfbeschikkingsrecht", aldus Annan.

De Amerikaanse president George Bush noemde de dood van Arafat een belangrijk moment in de Palestijnse geschiedenis. „Wij betuigen onze deelneming met het Palestijnse volk. Wij hopen dat de toekomst vrede zal brengen en de vervulling van zijn streven naar een onafhankelijk, democratisch Palestina, dat in vrede leeft met zijn buren."

Volgens de Britse premier Tony Blair „leidde Arafat zijn volk naar een historische aanvaarding van de noodzaak van een twee–staten–oplossing". Blair zei dat het doel, een levensvatbare Palestijnse staat naast een veilig Israël, onvermoeibaar moet worden nagestreefd.

„Met hem verdwijnt een moedig en overtuigd man, die veertig jaar de strijd van de Palestijnen voor erkenning van hun nationale rechten belichaamde", was de reactie van de Franse president Jacques Chirac. Die zei dat Frankijk en zijn EU–partners zich sterk zullen blijven maken voor de twee staten, die vreedzaam en veilig naast elkaar bestaan. „De routekaart, die Yasser Arafat heeft goedgekeurd, biedt dat vooruitzicht", aldus Chirac.

De Duitse bondskanselier Gerhard Schröder: „Yasser Arafat streefde er zijn leven lang naar de Palestijnen te leiden naar onafhankelijkheid en een soevereine, levensvatbare Palestijnse staat."

President Vladimir Poetin van Rusland noemde Arafat „een groot politiek leider van internationale betekenis". De Chinese president Hu Jintao gebruikte ook dergelijke bewoordingen: „Een uitstekend leider van de Palestijnse zaak en een uitstekend politicus. Hij werd diep gerespecteerd en gesteund door het Palestijnse volk en genoot groot prestige in de internationale gemeenschap."

De Australische premier John Howard betuigde vooral zijn spijt over het mislukte vredesoverleg van 2000, waarin de VS bemiddelden. „Ik denk dat de geschiedenis hard over hem zal oordelen, omdat hij in 2000 niet de kans heeft gegrepen het aanbod dat de toenamlige Israëlische premier Ehud Barak zo moedig deed, te omarmen. Daarmee gaven de Israëli’s toe aan ongeveer 90 procent van wat de Palestijnen wilden", aldus Howard.

Ook minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot was niet uitsluitend positief over de Palestijnse leider. „Arafat was een deel van het probleem en een deel van de oplossing", zei hij over het vredesproces in het Midden–Oosten. Hij kenschetste hem niettemin als een „historische leider", die democratisch was gekozen en „onvermoeibaar" heeft gestreden voor een Palestijnse staat. Bot en Arafat hebben elkaar in april ontmoet.

De Egyptische president Hosni Mubarak had niets dan lovende woorden voor Arafat. „We kenden hem als een verdediger van gerechtigheid, een man die naar vrede streefde en weerstand bood aan bezetting en als een man die zocht naar internationale legitimiteit." Hij sprak verder het vertrouwen uit in de mensen die Arafat zullen opvolgen.

„Het Pakistaanse volk, in feite de hele moslimwereld, is diep geschokt door het overlijden van Arafat, die zijn hele leven onvermoeibaar worstelde om rechten te verwerven voor het Palestijnse volk en om een onafhankelijke staat voor hen te stichten", luidde de verklaring van de Pakistaanse president Pervez Musharraf.