Het vaartuig van de migranten raakte in de problemen door een motorstoring. De boot was al enkele uren op drift toen de opvarenden door het vrachtschip werden opgepikt. De vluchtelingen werden onder begeleiding van de kustwacht naar de haven van de Zuid-Griekse stad Kalamata gebracht.

Het is niet de eerste keer dat migranten in de Middellandse Zee worden opgepikt. Bijna dagelijks doen zich dit soort incidenten voor. Volgens de Griekse kustwacht worden ze door smokkelaars vaak op oude vaartuigen gezet, die het bij de oversteek van de Middellandse Zee al snel dreigen te begeven.

Niet zelden komen vluchtelingen tijdens de gevaarlijke oversteek om. Alleen al in de eerste vier maanden van dit jaar verdronken meer dan vijfhonderd migranten.

Een primaire reactie is vaak: „Waarom begeven deze mensen zich dan ook in gevaar? Laten ze thuis blijven.” En inderdaad, er is een deel van de immigranten dat naar Europa probeert te komen om hier het geluk te zoeken. Die zouden er goed aan doen om de gevaarlijke tocht niet te wagen.

Toch is daarmee niet alles gezegd. Er is ook een deel dat de gevaarlijke, bedreigende situatie in het vaderland ontvlucht. Te denken valt aan mensen uit landen zoals Syrië, Irak en Afghanistan. Zij weten dat terugkeer naar eigen land niet mogelijk is en zij ervaren de opvang in Turkije als uitzichtloos. Vandaar dat ze ingaan op aanbiedingen van mensensmokkelaars om naar Europa uit te wijken. Tegen betaling van meestal hoge bedragen worden ze in vaak krakkemikkige bootjes de zee opgestuurd. Met het risico dat ze tijdens de gevaarlijke tocht omkomen.

Dat drama moet Europeanen raken. Niet zelden kijken regeringen en burgers echter weg. Soms gaan autoriteiten zelfs zo ver dat ze de wankele scheepjes letterlijk terugduwen naar de Turkse wateren.

Natuurlijk is het waar dat er alles aan gedaan moet worden om de vluchtelingenstroom te beperken. Een strikt toelatingsbeleid valt goed te verdedigen. Maar daarbij mogen fundamentele, menselijke waarden niet opzij worden gezet. Het minimale is dan wel dat mensen in levensgevaar geholpen moeten worden.

Te vaak worden de vluchtelingen uitsluitend gezien als een politiek probleem en gaat men voorbij aan het feit dat het mensen zijn. Met oneliners worden ze niet zelden over een kam geschoren met gelukszoekers, zonder oog te hebben voor hun nood.

Vluchtelingen zijn schepselen die met mededogen geholpen dienen te worden. De Bijbel leert: „Verbergt de verdrevenen, en meldt de omzwervende niet” (Jesaja 16:3b).