Dat het werkje nu in samenspraak met zijn ouders is uitgegeven door het Oogfonds was echter voor hemzelf een complete verrassing, tot Oogfonds-ambassadeur Ronald Giphart hem woensdagmiddag in Utrecht het eerste exemplaar van het boekje over twee hondjes aanbood. Corné Hermans schreef het boek eigenlijk voor de verjaardag van zijn broer Pierre, die ook Stargardt heeft. Pierre heeft een verstandelijke beperking en is dol op honden.

Het Oogfonds, waar het boekje voor 35 euro te koop is, heeft het verhaal van Corné in een kleine oplage laten drukken. De opbrengst gaat naar het wetenschappelijk onderzoek naar de oogziekte van Stargardt, omdat Corné hoopt dat er in de toekomst een medicijn wordt uitgevonden, zodat zijn zicht in ieder geval niet slechter wordt. Daar is ook heel voorzichtig hoop op, volgens het Oogfonds. Professor Rob Collin ontwikkelt een ‘moleculaire pleister’, waarmee het genetisch defect kan worden ‘afgeplakt’ en de oogziekte geen kans zou moeten hebben.

Toen zijn tante Rosalie hem eens vroeg of hij kon omschrijven wat hij ziet, vertelde Corné dat het voor hem voelt alsof er pixels in zijn beeld ontbreken, zo valt te lezen in het voorwoord. „Het ergste aan mijn oogziekte vind ik dat ik steeds minder kan zien”, zei Corné eerder. „Daar moet ik weleens om huilen. Vooral als ik weer eens merk dat ik iets niet kan, wat kort daarvoor nog wel lukte. Maar in de avonturen die ik beschrijf doen de hoofdpersonen alles zonder beperkingen. Daar ben ik wel eens jaloers op.”

Ronald Giphart weet ook wat een oogziekte voor effect heeft op toekomstdromen. Hij heeft de oogziekte maculadegeneratie en de kans bestaat dat zijn ogen hem in de steek gaan laten. Hij noemt Corné een aanstormend talent. Pak het bot! is een verhaal over twee zwarte hondjes en hun verrassende belevenissen. „Wat na lezing vooral blijft hangen is het onversneden vertelplezier van de jeugdige schrijver.”