In oktober 2019 stapte landbouwminister Carola Schouten naar de hoogste Europese rechter met het verzoek het pulsverbod ongedaan te maken. Volgens haar is het verbod niet vastgesteld „op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies”.

Het verbod werd in april 2019 definitief na een mislukte laatste poging van Nederlandse Europarlementariërs om na maandenlange heisa en emotie rond de pulsvisserij het totaalverbod tegen te houden. De Nederlandse vissers hadden jarenlang fors in de pulskor-techniek geïnvesteerd. Het parlement stemde echter met overgrote meerderheid voor een pakket maatregelen voor ‘de instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen’ waarvan het pulsverbod onderdeel is.

In die zomer al raakten tientallen vissers hun pulsvergunning kwijt en moesten ze weer terug naar het vissen met zware kabels die over de zeebodem slepen om de platvis van de bodem te krijgen. Een klein aantal mocht gedurende een overgangsperiode nog doorgaan met de pulstechniek maar die loopt snel af. Volgens Nederland is pulsvisserij met een sleepnet en stroomstootjes beter voor de zeebodem en is veel minder brandstof nodig, wat minder CO2-uitstoot betekent.