„Nederland verkeert in diepe crisis”, schrijft Hasekamp. Op de enorme economische krimp in 2020 volgt in de eerste maanden van dit jaar „zonder twijfel een verdere daling van het bruto binnenlands product (bbp)”. Veel ondernemers, bijvoorbeeld in de horeca, cultuur en detailhandel, zijn door hun reserves heen.

Niet alleen in de economie maar ook in de samenleving laat de crisis diepe sporen na. „Door de schoolsluiting heeft een hele generatie kinderen en jongeren een leerachterstand opgelopen. En veel jongvolwassenen - maar niet alleen zij - ervaren een afname van het levensgeluk en een toename van psychische problemen.”

Deze problemen komen bovenop de „uitdagingen” waar Nederland ook vóór de coronacrisis al voor stond, en maken die vaak nog urgenter. Hasekamp wijst met name op de ongelijkheid op de arbeidsmarkt en in het onderwijs, de noodzaak tot versterking van het verdienvermogen en de klimaatcrisis.

Hasekamp stelt vast dat veel partijen het in grote lijnen eens zijn over hoe het herstel eruit moet komen te zien. „Het moet dus mogelijk zijn een akkoord te bereiken over doelstellingen en oplossingsrichtingen, en de gedetailleerde uitwerking van plannen pas later - bijvoorbeeld in de eerste begroting - te regelen.”