Het uitgangspunt van het traditionele gezin met vader, moeder en kinderen wordt alleen nog onderschreven door ChristenUnie en SGP. Deze partijen baseren zich daarbij terecht op een Bijbelse visie. Zij zijn daarom tegen een wettelijke regeling van meerouderschap of meerouderzorg, omdat dit haaks staat op het uitgangspunt van biologisch ouderschap.

Voor de meeste andere partijen wordt het gezin steeds meer een juridische constructie. VVD, PvdA, D66 en GroenLinks pleiten voor modernisering van het familierecht en willen een regeling voor meerouderschap. Een kind mag maximaal vier juridische ouders hebben, bijvoorbeeld twee stellen van gelijk geslacht die met hun vieren een kind opvoeden.

Het CDA profileert zich weliswaar als een partij voor het gezin, maar daar vallen ook de zogeheten regenbooggezinnen onder. Een regenbooggezin is een gezin waarbij het ouderschap wordt ingevuld door een vrouwen- of mannenstel of door meer dan twee ouders, van wie één niet-heteroseksueel is.

De moderne visie van de meeste partijen staat ver af van de Bijbelse opvattingen die ten grondslag liggen aan het gezin zoals het huwelijks- en doopformulier daarover spreken. Dit verschil komt ook duidelijk openbaar in andere opvattingen over bijvoorbeeld kinderopvang, echtscheiding en de fiscale problematiek rond eenverdieners. De afstand wordt groter en dat maakt het voor ChristenUnie en SGP steeds moeilijker om steun voor hun visie en voorstellen te vinden.

Belangrijk is dat er in de politiek en in onze geïndividualiseerde samenleving voldoende aandacht blijft voor het gezin. Er gaat gelukkig veel goed, maar er zijn zorgen. Wie bijvoorbeeld de sterk toegenomen vraag naar jeugdzorg beziet, realiseert zich dat er onder jongeren en in gezinnen veel aan de hand is. Dat geldt eveneens voor problemen rond het gebruik van stimulerende middelen, hangjongeren en echtscheiding. Deze kwesties spelen ook in orthodox-christelijke gezinnen en gemeenten.

Vanuit die optiek bezien is het goed om na te denken over hoe het gezins- en jongerenbeleid van de overheid en allerlei welzijns- en jongerenorganisaties beter op elkaar kunnen worden afgestemd. Vrijdag pleitte het Gezinsplatform.nl er daarom voor dat er in het nieuwe kabinet net als eerder in de periode 2007-2010 een minister voor gezinszaken komt.

De christelijke organisaties achter het platform, zoals Eleos, Helpende Handen, VGS en De Vluchtheuvel vinden het belangrijk dat er een bewindspersoon komt die een integraal beleid voert voor alle kwesties die met jeugd en gezin te maken hebben. Dit idee verdient steun. Maar de verschillende visies op het gezin zullen het er in de praktijk niet gemakkelijker op maken om een eenduidig, positief gezinsbeleid te voeren.