Vrouwelijke bisschop discussiepunt anglicanen
Een studiecommissie binnen de Engelse Anglicaanse Kerk heeft de afgelopen week een rapport gepresenteerd waarin de voors en tegens van vrouwen als bisschop worden vermeld. Naast het homohuwelijk is de positie van de vrouw een van de huidige discussiepunten in de Engelse staatskerk. Het instemmen met de bisschopswijding voor vrouwen kan leiden tot grote onderlinge verdeeldheid, zo melden bronnen binnen de kerk.
Tegenstanders wijzen erop dat toelating van vrouwen tot het bisschopsambt de huidige onrust in de Anglicaanse Kerk kan versterken. Een afscheiding is niet ondenkbaar, denken insiders. Een van de aanbevelingen uit het rapport is dan ook om een aparte modaliteit binnen de Engelse Anglicaanse Kerk toe te staan, met een eigen aartsbisschop, bisschoppen en een kerkelijke opleiding. Deze constructie zou naar verwachting een massale uittocht uit de kerk kunnen voorkomen wanneer de synode instemt met vrouwelijke bisschoppen.
Een werkgroep onder het voorzitterschap van de bisschop van Rochester, dr. Michael Nazir-Ali, heeft zich drie jaar lang over de kwestie gebogen. De werkgroep bestond uit een gevarieerd gezelschap bestaande uit zowel geestelijken als leken, mannen en vrouwen. De generale synode van de Engelse Anglicaanse Kerk zal het rapport in februari bespreken.
Het rapport presenteert zeven opties. De meest vooruitstrevende optie is de toelating van vrouwen tot alle ambten binnen de Anglicaanse Kerk, zonder compensatie van tegenstanders. Het is echter de verwachting dat hiervoor op de synode geen meerderheid te vinden is. Compromisvoorstellen zijn het toelaten van vrouwen tot het ambt van hulpbisschop of bisschop, maar niet tot het ambt van aartsbisschop. Het handhaven van de status-quo behoort ook tot de mogelijkheden. Dat komt erop neer dat vrouwen binnen de Engelse Anglicaanse Kerk wel kunnen functioneren als priester, maar dat het ambt van bisschop slechts is voorbehouden aan mannen.
De huidige regeling in de Engelse Anglicaanse Kerk roept echter veel aversie op. Het is de verwachting dat binnen afzienbare tijd het glazen plafond dat vrouwelijke priesters nu nog scheidt van het bisschopsambt ook in de Engelse Anglicaanse Kerk geslecht zal zijn. Anglicaanse Kerken in Amerika, Nieuw-Zeeland en Canada hebben al vrouwelijke bisschoppen.
Vrouwelijke priesters zijn in de Anglicaanse Kerk geen zeldzaamheid meer. De synode van de Engelse Anglicaanse Kerk besloot in 1992 vrouwen toe te laten tot het priesterambt. De eerste vrouwelijke priesters werden op 12 maart 1994 gewijd in de kathedraal van Bristol. De toelating van vrouwen tot het priesterambt ging niet zonder slag of stoot. Meer dan 470 mannelijke geestelijken verlieten de Anglicaanse Kerk. Ongeveer 400 geestelijken kregen een financiële vergoeding bij hun vertrek. Dit kostte de Anglicaanse Kerk ongeveer 15,6 miljoen pond.
