De laatste inheemse otter werd in 1988 doodgereden. Een fokprogramma in Nederland lukte niet erg, waardoor het ministerie van LNV in het buitenland op zoek moest naar geschikte dieren. Doordat dit lastiger bleek dan verwacht, werd de herintroductie vorig jaar zomer al eens uitgesteld.

Het is de bedoeling dat in mei of juni de eerste otters het water in gaan. In totaal moeten er veertig worden uitgezet.

Specialisten van de internationale Otter Specialist Group zijn tegen de herintroductie, omdat in Duitsland nog visotters leven, die mogelijk op eigen kracht de Nederlandse grens oversteken. Als deze kruisen met de Oost-Europese soortgenoten, kan dit leiden tot genetische problemen waardoor de dieren vatbaar worden voor ziektes, aldus een vertegenwoordiger van de groep donderdag voor de EO-radio.

Een woordvoerder van staatssecretaris Faber van Natuur zei donderdag dat de wetenschap inderdaad verdeeld is over „mogelijke minimale” genetische verschillen tussen otters. De herintroductie is volgens Faber echter verantwoord, omdat de Cites-commissie voor bedreigde diersoorten erachter staat.

De otter is een schuw dier, dat deels op het land, deels in het water leeft. Vis is het belangrijkste voedsel voor de otter. Het dier, dat ruim een meter lang kan worden, leeft in gevangenschap hooguit vijftien jaar, in het wild haalt hij zelden de tien.

Het aantal otters is de afgelopen eeuw in Europa sterk afgenomen, onder andere door jacht, vervuiling van het water, het wegverkeer en visfuiken waarin de dieren verstrikt raken en verdrinken. In de gebieden waar de otters nu worden uitgezet, zijn hiervoor maatregelen genomen.