Von der Leyen verdedigt dat beleid tegen de storm van kritiek van de laatste weken, maar erkent dat niet alles is goed gegaan. „We waren te laat met het goedkeuren” van coronavaccins, zegt ze. Ook „waren we te optimistisch over de massale vervaardiging, en misschien rekenden we er te veel op dat wat we hadden besteld ook op tijd zou worden geleverd”. En „we zijn nog niet waar we willen zijn”.

De EU heeft inmiddels drie vaccins goedgekeurd en het inenten is op gang gekomen. Maar andere landen gaven veel eerder groen licht en zijn al veel verder op streek. Bovendien kunnen de vaccinmakers de vraag niet bijbenen en hebben de leveringen aan de EU van alle drie de fabrikanten tot dusver vertraging opgelopen. Terwijl de aanvoer in bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk niet haperde.

Maar als de EU ieder land op eigen houtje vaccins had laten kopen, waren kleine landen weggedrukt en had dat „het einde van onze gemeenschap” kunnen betekenen, stelt Von der Leyen. En de goedkeuring van vaccins vroeg nu eenmaal ook tijd omdat de EU geen bochten wil afsnijden, houdt ze vol. Zo hoopt Brussel te waarborgen dat de middelen veilig zijn en prikvrees weg te nemen. Op een derde veelgehoord verwijt, dat de commissie hard en dus erg lang onderhandelde met fabrikanten omdat ze de aansprakelijkheid zo min mogelijk van hen wilde overnemen, ging ze niet in.

Von der Leyen gaf toe dat er „vergissingen zijn gemaakt” bij het verstevigen van de greep van Brussel op de export van vaccins. De commissie had daarvoor desnoods controles willen instellen aan de grens tussen EU-land Ierland en Noord-Ierland, dat sinds de brexit buiten de unie valt. Dat plan wekte woede en verbijstering, omdat de vrije doorgang daar geldt als hoeksteen van de vrede in Noord-Ierland en daarom heilig is. Von der Leyen „betreurt” de fouten erg, maar ze zweeg over hoe dat heeft kunnen gebeuren en wie dat valt aan te rekenen.