Draghi verwierf als ECB-bankdirecteur in de jaren 2011-2019 grote faam en werd in Italië gezien als de redder van de euro. Als ‘Super Mario’ bij de centrale bank zou hij ook Italië, dat in financieel zwaar weer zat, hebben gered. Maar de 73-jarige Draghi is geen politicus en moet wel op een meerderheid in de twee Kamers van het parlement kunnen rekenen. Hij zou deze opdracht van de president naar verluidt liever niet hebben gehad. De grootste partij, de Vijfsterrenbeweging (M5S), heeft al laten doorschemeren geen technocratenregering van Draghi te steunen.

Draghi moet nu steun uit alle hoeken en gaten van het parlement gaan werven, want zonder duidelijke meerderheid in zowel de Italiaanse Tweede Kamer (Kamer van Afgevaardigden) als in de Senaat kan hij niet aan het verzoek van de president voldoen. Als het wel lukt, wordt hij de leider van de 67e Italiaanse regering sinds 1946.

Maar of het zover komt is nog niet duidelijk. Het parlement is verdeeld over het nut van een regering van technocraten. Maar weinig politici zien uit naar vervroegde verkiezingen tijdens de coronacrisis, waarin de economie over 2020 bijna 9 procent kromp en er nog altijd 450.000 inwoners het coronavirus onder de leden hebben. Draghi zou mogelijk toch voldoende gezag kunnen uitstralen om het vertrouwen te krijgen van de volksvertegenwoordiging.

Italië heeft ooit om een nieuwe Mussolini-dictatuur (1922-1943) te voorkomen vastgelegd dat de Senaat en de Kamer van Afgevaardigden vrijwel dezelfde bevoegdheden hebben om het parlement extra machtig te maken. Maar het land heeft zo eigenlijk twee Tweede Kamers. Dat is de achilleshiel geworden van veel regeringscoalities, omdat de meerderheden in de twee Kamers vaak verschillend zijn. De laatste regering van de nu demissionaire premier Conte verloor eind januari de meerderheid in de Senaat, nadat een kleine partij haar steun aan de coalitie introk. In de Italiaanse Tweede Kamer behield Conte wel de meerderheid. Het was Conte’s tweede regering sinds 2018.