De ouders van het meisje waren van mening dat artsen tekort waren geschoten. De klachten gaan over de behandeling en begeleiding van de ouders tijdens de laatste twee maanden van de zwangerschap, de bevalling en de zorg voor het dochtertje.

De regionale tuchtrechter vond dat de dossiers over Luna niet goed waren bijgehouden en dat de ouders niet zorgvuldig genoeg waren geïnformeerd. Bovendien zou de kinderarts alarmsignalen van verpleegkundigen en zorgwekkende laboratoriumuitslagen hebben genegeerd. Daarom kreeg de kinderarts een voorwaardelijke schorsing van één jaar, met een proeftijd van twee jaar. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt nu helemaal anders. Het handgeschreven dossier is logisch opgebouwd en goed leesbaar, en de arts reageerde adequaat op alarmsignalen. Bovendien was de vader van Luna goed op de hoogte van haar toestand en de behandeling, want hij was vrijwel onafgebroken op de couveuse-afdeling waar ze lag.

Over de gynaecologen zegt het Centraal Tuchtcollege onder meer dat de foetale bewaking vanaf middernacht niet heeft voldaan aan wat van een redelijk bekwaam gynaecoloog mag worden verwacht. Er had eerder een microbloedonderzoek moeten plaatshebben of een keizersnede moeten zijn uitgevoerd. Dit verwijt treft alle drie de gynaecologen, aldus het college, en daarom handhaven de tuchtrechters hun waarschuwing.

Het Jeroen Bosch Ziekenhuis noemt het overlijden van Luna „een intens verdrietige en onverwachte gebeurtenis” en zegt dat geen enkele uitspraak recht doet aan het verdriet.