Kerk & religie

Drie voorgangers over religie in coronatijd

Een Amerikaans onderzoek toont aan dat een groep Nederlanders zegt dat zijzelf en hun landgenoten tijdens de coronapandemie religieuzer zijn geworden. Anderen beweren het tegenovergestelde. Drie voorgangers reageren op het thema ”geloof in coronatijd”.

René Heij
28 January 2021 12:39
beeld RD
beeld RD

Het hoofd omhoog

„Als ik voor mezelf en veel gemeenteleden mag spreken: je komt in de coronapandemie meer bij de kern van het geloof terecht”, zegt ds. M. G. M. Mudde, predikant van de hervormde wijkgemeente van bijzondere aard in Hollandscheveld. „Psalm 27 is extra voor mij gaan spreken: „Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou…” Er worden aardse pinnen losgeslagen en dat helpt om een dieper verlangen te krijgen naar de wederkomst van Christus.

16725730.JPG
Ds. M. G. M. Mudde. beeld Sjaak Verboom

Dus: in alle droefheid het hoofd niet omlaag, maar omhoog! Vergelijk dat met wat staat in Zondag 19 van de Heidelbergse Catechismus. Tegelijk: een crisis openbaart wat er daadwerkelijk leeft in een kerk. En daar word je niet altijd blij van. Soms grijpt het me aan dat we als kerk vaak niet verder zien dan de zorg om ons lichaam. Ik maak me ook zorgen om onze jonge gezinnen en de kwetsbaren. Ik vind het soms moeilijk om deze zaken bij de Heere te brengen én te laten. Niettemin heeft het votum me vaak vertroost: Die voor eeuwig de trouw bewaart en niet loslaat de werken van Zijn handen.”

Vragen over eindtijd

Ds. M. van Reenen, hersteld hervormd predikant te Oldebroek, schreef mee aan de brochure ”Als de Heere roept”. „Je hoopt dat mensen opmerkzaam worden op Gods roepstem. Dat was onze motivatie voor de brochure en in vervolg daarop een evangelisatiefolder. Wie weet hoe de Heere het zegent.” Bij evangelisatie op straat merkt ds. Van Reenen eerder minder dan meer belangstelling. „Soms is er extra opening om te vertellen wat God de wereld nu te zeggen heeft. De meesten ontwijken een gesprek. Zij lijken erg bezig met zichzelf. Dat gevaar bestaat ook in de kerk. Een epidemie is een oproep tot bekering. De bestrijding ervan dooft deze oproep uit. Ze werkt seculariserend door de nadruk op het tijdelijke leven en het uiteenvallen van gemeenschap. Velen lijken drukker te zijn met het voorkomen van ziekte dan met het voorbereiden op sterven.”

16725732_95b653b16b.jpg
Ds. M. van Reenen. beeld RD, Anton Dommerholt

Hij merkt „gelukkig” dat het in de gemeente regelmatig anders is. „Er leven veel vragen, ook in verband met de eindtijd. „We krijgen meer haast”, zei een jong echtpaar. De crisis maakt veel stuk, maar de Heere bouwt Zijn kerk.”

De beste maatregel

Op een dinsdagmorgen voordat premier Rutte tijdens een persconferentie nieuwe coronamaatregelen zou bekendmaken, ging evangelist S. de Visser uit Leeuwarden tijdens de lunch in gesprek over het thema ”Wat is de beste maatregel tegen het coronavirus”. Dat deed hij naar aanleiding van Psalm 91, waarin het gaat over de schuilplaats des Allerhoogsten. „Op die morgen heb ik gemerkt dat corona de mensen serieus bezighoudt.”

16725733.JPG
Evangelist S. de Visser. beeld André Dorst

De Visser, evangelist namens de Gereformeerde Gemeenten, vindt het een gemis dat veel persoonlijke ontmoetingen nu niet mogelijk zijn. Hij merkt dat er verschillend op de coronapandemie wordt gereageerd. „Iemand zei: Het is of iemand ons stilzet. En een ander: Het zal onze schuld wel zijn, ook als je kijkt naar de manier waarop we met de schepping omgaan. Anderen vonden het vooral ‘rot’. En die laatsten zeggen wat veel mensen denken. Ook voor kerkmensen is het moeilijk om de vinger van God hierin te zien en de schuld in onszelf te zoeken.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer