„Duizend man” belaagde de winkels aan de Beijerlandselaan maandagavond, zegt een van de winkeliers stellig. „Niet geteld; schatting. Van daar –breed gebaar naar links– tot daar –breed gebaar naar rechts.” De raddraaiers gebruikten winkelwagentjes om stenen aan te voeren die ze uit de straat haalden. Maar de winkelier bleef met collega’s en bekenden „in linie” voor de winkels staan. Vluchten? „Dit is mijn broodwinning; ik heb twee kindertjes. En ik ben niet verzekerd.”

De meute drong op; gooide stenen en stokken. „We hebben die gasten kunnen tegenhouden.” Sommigen van hen werden van de auto’s geplukt waar ze op geklommen waren.

De schrik zat de winkeliers in de benen. Nu is er weer ruimte voor humor: „Het was best een drukke avond zo.” En over de brief die bij de maaltijden zit: „Is dat de factuur?”

Leeggeroofd

Lasagne, zit er in de dozen die zes Hoornbeeckstudenten uitdelen onder de winkeliers. En allemaal vinden de ontvangers het „lief”.

De eigenaresse van een juwelierszaak staat tussen de scherven van haar bestaan. De vloer is bezaaid met glas. De kasten zijn leeggeroofd. „Geen woorden voor”, zegt ze. Ze slikt haar emoties weg en slaakt een paar diepe zuchten.

Thuis zag ze op de beelden van de beveiligingscamera wat er gebeurde. In haar winkel; haar trots. Machteloos keek ze toe.

Steun

De actie van de school wordt bijzonder gewaardeerd. „Met het project Hoornbeeck Helpt zijn we gewoonlijk actief in de wijk rond de school”, zegt opleidingsmanager Van Bochove. Studenten gaan bij eenzame ouderen op bezoek –„mensen die soms echt helemaal niemand hebben”–, gaan met hen wandelen, doen huishoudelijke klusjes of halen hen naar school voor een kerstmaaltijd.

Dat kan nu allemaal even niet. Nu stappen studenten van de opleiding ”zelfstandig werkend gastheer/gastvrouw” op de fietsen die de school voor het hulpproject heeft aangeschaft en gaan ze naar de Beijerlandselaan en de Groene Hilledijk. Daar hebben de relschoppers verreweg de meeste winkels ongemoeid gelaten. Hier en daar sloegen ze toe. Ruiten werden kapotgebeukt, deuren geforceerd, schappen leeggeplunderd. Zoals bij de supplementenzaak van Emrah Köker. Binnen is het een chaos. Eerst moet de verzekering langsgeweest zijn voordat het opruimen kan beginnen, zegt de eigenaar. „Maar het komt goed.” De steun voor de gedupeerden is hartverwarmend. „Zoveel sms’jes, zoveel telefoontjes.”

Maaltijd voor de buurt

En nu drie maaltijden uit de keuken van het Hoornbeeck College. Volgens een recept uit Putten, „van Williene Klinck, zonder pakjes en zakjes”, had docente Nelline van Hees al aangekondigd toen ze een lasagneschotel uit de hete oven haalde.

Dat is niet het enige wat er deze dag op het menu staat: ook een preischotel en –voor vegetariërs– een linzenschotel. In totaal 85 maaltijden, vacuüm verpakt, met een sticker erop met het Hoornbeecklogo en een „eet smakelijk!”

Nu leerlingen alleen voor praktijkvakken naar school mogen komen, worden de maaltijden in de buurt uitgedeeld, vier keer per week. Zoals in de dagopvang van het Leger des Heils, op een zolder in de kerk naast de school. Maar deze woensdag ook in het gebied waar relschoppers een ravage aanrichtten.

Koevoet

In het trottoir langs de Beijerlandselaan zijn brandsporen te zien. Een van de winkeliers wijst naar de plaat waarmee zijn nering is dichtgetimmerd: „Ze gingen de ruit met stenen en een koevoet te lijf. Ik zag het thuis via de beveiligingscamera en ben hierheen geracet om te kijken wat ik nog redden. We hielpen elkaar.” Mopperig: „De politie liet het gebeuren.”

Veel schade heeft de man niet. „Maar je hebt er een hoop werk aan. We lopen nu al twee avonden door de straat om te voorkomen dat die gasten opnieuw toeslaan.”

De eigenaar van een levensmiddelenzaak herkende sommige relschoppers. „Jongeren uit de buurt. Anderen kwamen uit Den Haag. Mensen van buiten de wijk zullen wel met het plunderen begonnen zijn, maar de anderen deden mee.”

Intussen is er meeleven met collega’s die zwaarder getroffen zijn, ook in andere steden. „Toen ik beelden van de Primera in Geleen zag, heb ik zitten janken.”

Bekeuring

Hier en daar kregen winkeliers die hun zaak probeerden te beschermen een boete van 95 euro omdat ze zich na de avondklok op straat bevonden. Enkele Rotterdamse getroffenen hebben ook een appeltje met de politie te schillen. „De eigenaresse van een geplunderde kapperszaak belde ons huilend op. We zijn haar gaan helpen. We hadden nog niet kunnen eten, dus we aten een pizza op. Dat mag kennelijk niet: een pizza eten in een kapperszaak. Opeens stormden agenten met knuppels binnen. Ze hadden opdracht van hogerhand om ons te arresteren. Maar dat vonden de agenten uiteindelijk toch te gek: we kregen alleen 95 euro boete per persoon.” Grimmig: „Maar dat gaan we bij de rechtbank aanvechten; we hebben al een advocaat in de arm genomen.”

Buiten is de meeste troep opgeruimd. „Dat heeft de gemeente direct gedaan, ’s nachts.” Of de narigheid daarmee voorbij is? „Het is geen vraag óf de relschoppers terugkomen, het is alleen de vraag wanneer”, verzucht een van de winkeliers. „Dinsdagavond gaf de politie ze geen kans.”