„Euthanasiepleger vaak onbevoegd”
Het merendeel van de Nederlandse verpleegkundigen moeten levensbekortende handelingen verrichten, zonder dat zij daartoe bevoegd zijn. Ze zijn daardoor onbewust strafbaar.
Dat is de voornaamste conclusie van een onderzoek van het Instituut voor Gezondheidsethiek van de Universiteit Maastricht naar de rol van verpleegkundigen bij medische beslissingen rond het levenseinde.
Het onderzoeksrapport is vanmiddag in Den Haag overhandigd aan staatssecretaris Ross-van Dorp van Volksgezondheid. Het onderzoek werd verricht door drs. G. G. van Bruchem-van de Scheur. Zij bevroeg ruim 1500 verpleegkundigen in ziekenhuizen, verpleeghuizen en de thuiszorg.
Bijna 15 procent van hen moet, zonder daartoe bevoegd te zijn, voorbereidende handelingen voor euthanasie verrichten, onder andere het inbrengen van infuusnaalden. Maar ook uitvoerende handelingen worden onbevoegd door hen verricht (12,2 procent). Zij moeten medicijnen toedienen om pijn te bestrijden. Het nevendoel is echter levensbekorting. In 66,1 procent doen de verpleegkundigen dat alleen, in 15,5 procent in samenwerking met de arts.
De verpleegkundigen zijn zich niet bewust dat zij strafbaar zijn door uitvoerende handelingen te verrichten. Daarom doet het rapport de aanbevelingen verplegend personeel bijscholing te geven over zijn rechtspositie.
De belangrijkste aanbeveling uit het onderzoeksverslag is dat verpleegkundigen geen voorbereidende handelingen voor euthanasie en hulp bij zelfdoding dienen te verrichten. Daarom wordt de aanbeveling gedaan deze handelingen voor rekening van de betrokken apotheker of arts te laten.
Mr. M. Daverschot had namens Febe zitting in de klankbordcommissie van het onderzoek. „Febe heeft de aanbeveling reeds aangekaart bij de Haagse politiek en de Algemene Vereniging voor Verpleegkundigen en Verzorgenden.” De vereniging van werkers in de gezondheidszorg op gereformeerde grondslag wil nog meer aandacht vragen voor de uitkomsten van het rapport.
Daverschot: „Dit rapport is van belang voor de verpleegkundige beroepsgroep in z’n algemeenheid, maar in het bijzonder voor christenverpleegkundigen en hun belangen- en vakorganisaties. Behalve dat deze verpleegkundigen rechtspositioneel winst kunnen behalen uit dit onderzoek kunnen zij, via hun organisaties, ook een bijdrage leveren aan het verwerken van de positieve onderzoeksresultaten in instellings- en, afdelingsrichtlijnen, bijscholingen en eventueel wetgeving.