Na een uitspraak van het gerechtshof dinsdag kan Dekker niet anders dan alsnog het gratieverzoek inwilligen, schrijft de minister in een brief aan de Tweede Kamer. Volgens het hof zijn er „onvoldoende argumenten om gratie te weigeren”.

Dekker benadrukt dat het niet „gebruikelijk” is om de Kamer over een individuele zaak te informeren. „Ik ben me bewust dat dit besluit ingrijpend is voor de slachtoffers en nabestaanden van de slachtoffers, en dat dit besluit zowel maatschappelijk als politiek tot de nodige discussie kan leiden. Om die reden heb ik besloten uw Kamer in dit uitzonderlijke geval te informeren.”

„Ik snap heel goed dat het verlenen van gratie onrechtvaardig voelt, dat gevoel deel ik”, zegt Dekker in een reactie. „Maar wij leven ook in een rechtstaat.” Volgens de minister laten nationaal en internationaal recht hem geen andere keuze. Als hij toch gratie zou blijven weigeren bestaat het „reële risico” dat rechters in de toekomst geen levenslang meer opleggen, zo redeneert hij.

Yilmaz werd in 1984 tot levenslang veroordeeld. In 2001 werd hij voor behandeling overgeplaatst naar een tbs-kliniek. Sinds 2014 woont hij onder toezicht buiten de kliniek.

*Lees hier de artikelen uit het archief van de gedrukte edities van het Reformatorisch Dagblad: