Aanpak aardbevingsgebied Groningen ‘soms gekmakend’
Medewerkers van organisaties die betrokken zijn bij het versterken van gebouwen in het Groningse aardbevingsgebied, ervaren hun werk als „veeleisend en soms gekmakend”. Tot die conclusie komen Groningse onderzoekers na interviews met 33 professionals die betrokken zijn bij de aanpak van de aardbevingsproblemen. „Ze werken keihard, maar komen slechts met heel kleine stapjes vooruit. Zij kunnen afspraken niet nakomen en kunnen dat bewoners niet uitleggen, tot ieders grote frustratie”, zegt hoogleraar sociale psychologie Tom Postmes.
De hoogleraar van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) en zijn collega’s voerden het onderzoek uit in opdracht van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG). Die instantie werkt aan het versterken van woningen en gebouwen in het gebied waar zich door de gaswinning aardbevingen voordoen. „De bewoner staat hierbij centraal”, meldt de website van de NCG. In de praktijk valt dat echter tegen. De ondervraagden klagen over botsende belangen tussen de betrokken organisaties, onduidelijkheid over verantwoordelijkheden en een gebrek aan regie. Aan de andere kant noemen ze ook „bureaucratisch toezicht” als probleem. Wat ook niet helpt, zijn de „voortdurend veranderende regels”.
De onderzoekers spraken met medewerkers van de NCG zelf en met mensen die werken voor ministeries, de provincie, gemeenten, Instituut Mijnbouwschade Groningen en Staatstoezicht op de Mijnen. De complexiteit van de hele operatie, waarbij veel verschillende organisaties betrokken zijn, is volgens de betrokkenen het achterliggende probleem.
„Veel van hen vinden het systeem te ingewikkeld en te groot. Zij zien dat bewoners vaak achterop raken”, constateren Postmes en zijn collega Katherine Stroebe. Ze doen één aanbeveling: „Om samen het systeem door te lichten.”
