Kees de Groot, beleidsadviseur van de VGS, de koepel van reformatorische scholen, denkt van wel, maar op een belangrijk onderdeel maakt hij een voorbehoud.

De VGS uitte forse kritiek op de burgerschapswet. Toch aanvaardde de Tweede Kamer de wet. Hoe nu verder?

„Uitgangspunt van de wet had de Bijbel moeten zijn, waarin als belangrijkste waarden liefde tot God en liefde tot de naaste staan. Nu worden vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit de basiswaarden; zij vormen de verplichte kern van burgerschapsonderwijs

Wij roepen onze scholen ertoe op hun burgerschapsonderwijs vanuit Bijbelse waarden te vullen en daarbinnen, vanuit hun grondslag, invulling te geven aan de basiswaarden die de wet noemt. Dat mogen ze doen op grond van de vrijheid van onderwijs.”

Verwacht u dan geen problemen?

„De VGS drong er voor de wetsbehandeling bij kabinet en Kamer op aan om te waarborgen dat voor het christelijk-reformatorisch onderwijs de nu bestaande ruimte en vrijheid blijft behouden. Het mag niet zo zijn dat onze scholen alleen maar de opvattingen van een seculiere meerderheid moeten overdragen. De minister beaamt dat, maar het debat over de wet, waarin de Kamer identiteitsverklaringen van onze scholen kritiseerde, heeft ons bepaald niet gerustgesteld.

Dat laat onverlet dat de VGS samen met de VBSO, Driestar educatief en KOC Diensten, nu de wet is aangenomen, zal doen wat ze kan om schoolbesturen te helpen bij de uitvoering ervan. Persoonsvorming, waar burgerschapsonderwijs onderdeel van is, een kerntaak voor alle scholen.”

Het bestuur krijgt de plicht om te zorgen voor een schoolcultuur die overeenstemt met de basiswaarden vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Hoe gaan reformatorische scholen daarmee om?

„Met die bepaling hebben we moeite. Met zo’n eis treedt de overheid in de pedagogisch-didactische vrijheid van besturen. De ruimte voor reformatorische scholen om hun organisatie en onderwijs in te richten conform hun Bijbelse grondslag, staat onder druk. Tegelijkertijd: onze scholen doen hun best om de schoolcultuur te doordrenken van waarden als verantwoordelijkheid, naastenliefde en eerlijkheid. Daarmee dienen we onze democratische rechtsstaat.”

Hoeveel ruimte blijft er over als scholen niet mogen zeggen dat homoseksualiteit „verderfelijk” is, zoals minister Slob schreef?

„Van belang is om bij een thema als homoseksualiteit steeds met twee woorden te spreken. Enerzijds: wat zegt de Bijbel over seksualiteit en samenlevingsvormen? Aan die tijdloze Bijbelse noties houden we vast en die zullen we blijven uitdragen. Tot de kern daarvan hoort overigens ook dat wij onze naasten liefhebben als onszelf. Iedereen is dus gelijkwaardig; we mogen niemand afwijzen om wie hij of zij is.

Tegelijkertijd zullen onze scholen hun leerlingen altijd moeten vertellen hoe er nu in politiek en samenleving over seksuele diversiteit wordt gedacht en welke wetten gelden. Dat gebeurt ook.”

Rutte noemt het „onbestaanbaar” dat het scholen vrij staat homoseksualiteit af te wijzen. Wat vindt de VGS daarvan?

„Zorgwekkend. Het typeert het politieke klimaat dat aan het ontstaan is. Maar als premier Rutte bedoelt te zeggen dat wij onze homoseksuele naaste niet mogen afwijzen om wie hij of zij is, dan zijn wij dat helemaal met hem eens. We gaan ervanuit dat de premier de ruimte die godsdienstvrijheid en onderwijsvrijheid aan ouders, scholen en kerken bieden om de Bijbel na te spreken op thema’s als homoseksualiteit en samenlevingsvormen, en daarnaar te handelen, handhaaft.”

En als hij toch vindt dat gelijkheid boven onderwijsvrijheid gaat zoals in het VVD-programma staat, wat dan?

„Zo’n rangorde aanbrengen en van artikel 1 van de Grondwet een soort supergrondrecht maken, is nergens voor nodig. Grondrechten kunnen prima naast elkaar staan. Natuurlijk levert dat af en toe spanning op en schuurt het soms. Zulke situaties kun je na rijp beraad praktisch altijd goed oplossen. Lukt dat toch niet, dan kan de rechter een uitspraak doen. Het ís dus al goed geregeld.”