Het artikel werd later prominent aangehaald in Elsevier. Dit weekblad betitelde de kop van het artikel als ”het elfde gebod”. Het blad vreesde echter dat de mensen dit gebod net zo min zouden gehoorzamen als de andere tien geboden.

Het voorgaande bleef haken. De zorg die Diekstra heeft over de gevolgen van echtscheiding is terecht. Ook zijn remedie -blijf als het maar even kan bij elkaar- is waardevol. Maar zijn remedie is natuurlijk niets nieuws. Het is helemaal niet nodig om de Tien Geboden uit te breiden met een elfde. Het zevende gebod van de Tien Geboden luidt al: Gij zult niet echtbreken.

Dat is opmerkelijk. Deze wetenschapper, en steeds meer mensen met hem, komen na veel studie en onderzoek, maar helaas ook na veel schade en leed, tot een schijnbaar nieuwe remedie die echter al duizenden jaren oud is. Geen nieuwe vondst, maar iets wat lang geleden door God Zelf is aangereikt. Tot welzijn van alle mensen. In die zin heeft Diekstra het wiel opnieuw uitgevonden.

Dit voorval toont de blijvende actualiteit van Gods Woord. Heilzaam voor alle tijden. Daarnaast blijkt voor christenpolitici weer eens hoe onvoorstelbaar slecht het is gesteld met de kennis van de Bijbel. Een algemeen appèl doen op deze niet aanwezige kennis bij seculiere medepolitici of regeerders kan zeer onvruchtbaar uitpakken of in het luchtledige blijven hangen.

Predikant
Hoe zinvol zou het echter zijn als een predikant à la Diekstra zou pleiten voor invoering van ”het elfde gebod”? Echtscheiding en hertrouwen komt tegenwoordig ook in de meest rechtzinnige kerken voor. Een verdrietige ontwikkeling. Mensen die hierin verzeild raken, hebben alle pastorale zorg nodig die voorhanden is.

Dit betekent niet dat de bijbelse boodschap over huwelijk en echtscheiding onder druk van de tijdgeest een pastorale manipulatie mag ondergaan. Die aanpassing valt echter in kringen van gereformeerde signatuur wel degelijk te bespeuren.

Zodra een theologische onderbouwing begint met zinnen als: „In het licht van Jezus’ liefde zal Hij toch niet van u eisen dat…” of: „De Geest schrijft nieuwe wegen in de tijd…” moeten alle alarmbellen gaan rinkelen. Met deze laatste schriftkritische constructie kunnen zelfs predikanten uit hervormd-gereformeerde kring hun goedkeuring hechten aan homoseksuele relaties zonder publiekelijk teruggefloten te worden.

Waarheid
Bij een echt pastorale benadering hoort de verkondiging dat de enige bijbelse grond voor echtscheiding hoererij is (Matthéüs 5:32). Evenals de prediking dat allen die hertrouwen na echtscheiding -ook de onschuldige partij- overspel plegen (Markus 10:11,12). De uitzonderingsbepaling in Matthéüs 19:9 „anders dan om hoererij” geldt slechts het echtscheiden, níét het hertrouwen.

Opvallend is hoe onverbloemd Paulus ten opzichte van pasbekeerden de waarheid voorhoudt omtrent huwelijk en echtscheiding (1 Korinthe 7). Ook al betekende dat voor velen een pijnlijk leven. Is dat wel pastoraal en missionair, zou vandaag tegengeworpen worden. Ja, dat is het. Juist mensen die het betreft, lijden vaak aan het stilzwijgen van de kerk op dit terrein en willen weten wat de Bijbel nu echt zegt over hun leefwijze. Met de waarheid verzwijgen, worden zij niet geholpen maar in de steek gelaten.

Bovendien kunnen kerken door eerlijk onderwijs op dit gebied veel zonde en verdriet voorkómen dat nu over veel gemeenten heenrolt. Het verzwijgen van gedeelten uit Gods Woord heeft nog nooit iets goeds opgeleverd. Het kan er zelfs toe leiden dat er een seculiere wetenschapper nodig is die pleit voor invoering van het elfde gebod.

Mr. D. J. H. van Dijk, beleidsmedewerker voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer