Gebedshuizen zoals kerken, moskeeën, synagogen en tempels worden uitgezonderd van de mondkapjesplicht die vanaf 1 december gaat gelden in publieke binnenruimten, stations en luchthavens. Dat blijkt uit de regeling die het kabinet donderdag naar de Kamer heeft gestuurd. De plicht geldt voor iedereen vanaf 13 jaar.

Onder publieke binnenruimten vallen onder meer de publieke delen van overheidsgebouwen, winkels, theaters en horecagelegenheden. Als mensen een vaste zitplek hebben, in bijvoorbeeld een restaurant of theater, mag het mondkapje af als iemand zit. Als iemand opstaat om naar buiten of naar het toilet te gaan, moet het kapje weer op. Dezelfde regels gelden voor onderwijsinstellingen in het voortgezet onderwijs, het mbo en het hoger onderwijs. Een onderwijzer die op een vaste plek voor de klas staat, hoeft ook geen kapje te dragen.

Ook mensen die een contactberoep uitoefenen, zoals kappers, rij-instructeurs en nagelstylisten, moeten een mondkapje gaan dragen. Hetzelfde geldt voor hun klanten. Uitzonderingen worden gemaakt als het werk met een kapje niet goed kan worden gedaan. “Voorbeelden zijn klanten van een kapper die scheert of een schoonheidsspecialist, waarbij niet in alle gevallen een mondkapje gedragen kan worden”, staat in de regeling. “Een behandeling aan het gezicht moet breed opgevat worden. Hieronder valt elke behandeling waarbij het noodzakelijk is dat het gezicht vrij is.”

Ook voor sekswerkers en hun klanten wordt een uitzondering gemaakt, net als voor mensen die vanwege een ziekte of beperking geen mondkapje kunnen dragen.

Voor zorginstellingen geldt de plicht niet, daar is het eigen beleid van de instelling over mondkapjes leidend.

Mensen die zich niet aan de mondkapjesplicht houden, riskeren een boete van 95 euro. Voor jongeren onder de 16 jaar ligt het boetebedrag op 38 euro. De Tweede Kamer heeft nu een week om zich over de regeling te buigen. Als het parlement geen bezwaar maakt, kan de plicht op 1 december ingaan.

Het kabinet zag lange tijd geen heil in het gebruik van mondkapjes. Op aandringen van de Kamer kwam er eind september eerst een ‘dringend advies’ van het kabinet. Voor de plicht moest eerst de coronaspoedwet worden aangenomen door het parlement.