Inmiddels verblijft de 24-jarige Ren Ruiting al bijna anderhalf jaar in Taiwan, maar van de Chinese overheid is zij ook daar nog steeds niet af. Op de dag van het interview krijgt haar tante, die nog in China woont, een telefoontje van de politie. „Zeg tegen je nicht dat ze met geen woord meer rept over haar situatie en die van de kerk.”

Maar Ren laat zich de mond niet snoeren. „Het regime wil dat ik zwijg. Maar ik zal niet stoppen met het delen van mijn verhaal. Iedereen moet weten waar christenen in China op dit moment onder lijden”, zegt ze strijdlustig. Als lid van de verboden protestantse Vroege Regen Verbondskerk (ERCC) stond ze maandenlang onder constant toezicht van de overheid.

De Chinese komt pas op latere leeftijd in contact met deze protestantse huisgemeente; ze groeit niet op in een christelijk gezin. Dat verandert als haar vader Liao Qiang wordt uitgenodigd voor een dienst in de plaatselijke kerk.

In deze door de staat gecontroleerde Driezelfkerk klinkt echter een halve Bijbelse waarheid, meent hij. Zijn zoektocht eindigt als hij op een dag online een artikel leest van Wang Yi, pastor van de ERCC. Rens vader bezoekt de gemeente van Wang in Chengdu –zo’n twee uur van de woonplaats van de familie– en verklaart bij thuiskomst: „Dit is het echte Evangelie waar ik naar op zoek ben”, vertelt Ren.

Inval

Als ze zo’n vijftien jaar oud is, verhuist het gezin naar Chengdu en wordt de familie lid van de huisgemeente. Maar met die stap begint ook een leven van tegenstand. „In onze eerste tijd bij de ERCC kwam er altijd al politie naar de kerk”, zegt Ren. „Dat maakte mij erg angstig, want tot voor die tijd had ik nooit wat te maken gehad met de politie.”

Ook op de openbare school ervaart ze weerstand. „Toen ik eens een artikel schreef over mijn geloof, gaf de leerkracht mij een nul. Ze vertelde mij dat mijn ideeën verkeerd waren.” Omdat in elke openbare school het er op deze manier aan toegaat, volgt Ren thuisonderwijs. De jonge kinderen uit de gemeente krijgen les op een basisschool van de kerk.

De autoriteiten vallen de huisgemeente, die op haar hoogtepunt zo’n 500 leden telt, door de jaren heen consequent lastig. De gemeenteleden laten zich echter niet afschrikken en evangeliseren openlijk, in tegenstelling tot veel andere protestantse huisgemeenten die liever niet hun hoofd boven het maaiveld uitsteken. Pastor Wang is een uitgesproken criticaster van het Chinese regime.

Maar in december 2018 is de maat voor de Chinese overheid vol. De politie doet een inval in de kerk en arresteert meer dan honderd leden. De kerk wordt verboden en pastor Wang krijgt uiteindelijk negen jaar gevangenisstraf. Ook ouderlingen van de gemeente verdwijnen achter de tralies.

Angstig

Ren ontspringt in eerste instantie de dans, zegt ze. Een vriendin van haar wordt wel opgepakt. „Ik kreeg nog veel andere berichten van gemeenteleden bij wie plotseling onbekende mannen voor de deur stonden. Sommigen werden meegenomen. Toen begon ik mij wel angstig te voelen.”

Wat volgt is een 24 uursmonitoring van Ren en haar familie. „Op kerstdag 2018 volgden zeven agenten ons naar het restaurant waar wij gingen dineren, van wie twee mij”, schetst ze de situatie. Op haar mobiel laat ze een foto zien van het appartement van de familie. Meerdere mannen houden voor de deur wacht. „Dat gebeurt ook nu nog met leden van de kerk die nog in China wonen.”

Een van hen is ouderling Li Ying Qian. Als hij na bijna twee jaar gevangenschap terug wil keren naar Chengdu, blijft dat niet onopgemerkt. De autoriteiten in de stad vallen hem en zijn familie onmiddellijk lastig. Ook in een andere stad wordt hem het leven zuur gemaakt. Vorige week schreef hij op zijn Facebookpagina dat het internet, de stroom en het water van zijn appartement waren afgesloten.

Het is niet ongebruikelijk dat de lokale autoriteiten in China nutsvoorzieningen sluiten in de hoop dat dissidenten hun biezen pakken. Ook andere gemeenteleden die onlinediensten beleggen, ondervinden veel hinder van deze praktijken.

Vluchten

Voor Ren en haar familie wordt de situatie op een gegeven moment te gevaarlijk. De autoriteiten dreigen haar jongste broertje, als baby geadopteerd, bij de familie weg te halen. „Mijn ouders werden verplicht hem naar de openbare school te doen. Zo niet, dan zouden mijn ouders gearresteerd worden. Maar dan ging mijn adoptiebroer mogelijk weer naar een weeshuis of een ander gezin.”

Die angst is niet ongegrond. „Wij waren bevriend met een echtpaar uit de kerk met vier geadopteerde kinderen. De overheid heeft ze alle vier afgenomen. Wij waren verschrikkelijk bang dat ook ons dat zou overkomen”, vertelt Ren. Deze zorg, in combinatie met de 24 uursmonitoring en verkapte bedreigingen dat de overheid niet in kan staan voor hun veiligheid, doet het gezin besluiten om in juli 2019 te vluchten naar Taiwan.

De familie voelt zich goed in de eilandstaat. „Het is echt een enorm verschil. Christenen hier hebben alle vrijheid om God te aanbidden en naar de kerk te gaan. Dat is geweldig voor een Chinese christen.” De familie heeft asiel aangevraagd in de Verenigde Staten, maar vanwege Covid-19 heeft dat vertraging opgelopen.

Op een dag zal ze echter terugkeren om de Chinese kerk te dienen, zegt ze. „Maar dat kan pas als president Xi Jinping van het toneel is verdwenen. Hij wil koning zijn. Hij wil dat wij voor hem neerbuigen en dat mensen naast hem geen ander, hoger gezag hebben.”