„Happy Stones moet je niet te mooi maken”
Je kunt ze overal in de natuur of op straat zomaar tegenkomen: stenen in allerlei vormen en kleuren. Vissen, gezichtjes, ogen, met of zonder tekst: Happy Stones. Oud-Beijerlander Bas in ’t Veld is er kortgeleden ook mee begonnen.
Het werkt heel eenvoudig. Wie een Happy Stone vindt, mag ermee doen wat hij wil. Je kunt de steen voor jezelf houden. Dat doen sommige mensen. Maar het is leuker om de steen na een tijdje weer ergens anders neer te leggen, zegt In ’t Veld. Voor een nieuwe vinder.
Achter op de steen staat een Facebookpagina vermeld. Het idee is een foto van de steen te maken en die op Facebook te zetten, met de vindplek erbij.
Waarom bent u ermee begonnen?
„Sinds een jaar ben ik gepensioneerd. Ik heb jaren gewerkt bij de buitendienst van de gemeente Oud-Beijerland, wat later de gemeente Hoeksche Waard werd. Ik zocht een leuke hobby. En dit leek me wel wat. Ik wilde iets voor mezelf. Bij andere Facebookgroepen zijn allerlei regeltjes. Zo mag je geen glitters gebruiken, omdat dat slecht is voor het milieu. Nou, dat zal wel loslopen, ik heb nog nooit gehoord dat er een dier aan dood gegaan is. Ik heb vele jaren in de plantsoenendienst gewerkt, daar heb ik wel het een en ander gezien.”
Heeft u iets met stenen?
„Voor Happy Stones zijn kiezelstenen het meest geschikt. Ik haal ze overal vandaan, maar ik wil daar niet teveel over kwijt. Steeds meer mensen zoeken namelijk geschikte stenen. Je moet eerst je materiaal verzamelen en dan beschilderen. Een simpele steen is toch wel bijzonder. De stenen zijn vaak heel oud en allemaal anders van vorm. Die vorm bepaalt eigenlijk ook wat de versiering wordt. Een mooie platte steen bijvoorbeeld kan heel goed een vis worden. Je moet ze ook weer niet te mooi maken, anders houden mensen ze en dat is niet de bedoeling.”
Zijn er al veel reacties op uw Facebookpagina?
„De pagina heet HW Stenen. Gewoon op z’n Hoeksche Waards. Ik hou het graag eenvoudig. De stenen gaan voornamelijk rond in de Hoeksche Waard, daar heb ik altijd gewoond en gewerkt. Ik ben echt trots op m’n eiland. De stenen zet ik eigenhandig her en der uit en ik hoop via de Facebookpagina op reacties. Het is nog maar pas begonnen, maar er zijn al zo’n vijftig leden. En de bedoeling is dat het aantal nog flink gaat groeien. Reacties zijn er al. Zo is er een melding dat een steen met iemand meegaat naar Amsterdam. Dit is voor mij een leuke tijdsbesteding. Mensen worden blij en vrolijk als ze iets vinden. Dat is prachtig.”
In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws