Het eerste jaar hier in Ethiopië was het even wennen, drie van die beesten in de tuin. Inmiddels kijken we niet meer op van een stier meer of minder en nemen we zelfs de enorme vlaaien maar voor lief.

Hoewel het stierenleven zo op het eerste gezicht vrij ontspannen lijkt, heb ik elk jaar weer medelijden met de grote beesten. Zij weten niet wat ik wel weet: al dat gras en struikgewas uit onze tuin is een lang, vetmakend galgenmaal. In de nacht van 10 op 11 september worden hier talloze koeien, kippen en geiten geslacht.

Het vlees en de ingewanden van de beesten worden verdeeld onder de medewerkers van het bedrijf op onze compound. Een feest voor elke Ethiopiër, die zijn portie stierentong, hoofd of lever met veel plezier in een plastic tasje naar huis draagt.

Slacht

Tijdens ons eerste jaar hier was ik op die elfde september ‘s morgens rond een uur of zes met nuchtere maag getuige van het einde van de drie stieren. De slager die zou komen slachten was niet op komen dagen en ongeduldige medewerkers van de fabriek besloten zelf hun messen te slijpen. Het vlees was taai dat jaar, de grond rood van het bloed – en ik, met de naar adem happende stier op m’n netvlies, een tijdje vegetarisch.

Het slachten van de stieren en duizenden andere beesten luidt traditiegetrouw het nieuwe Ethiopische jaar in. Terwijl wij in 2020 leven, is het volgens de Juliaanse kalender die de Ethiopiërs volgen nu nog 2012. Elke maand op die kalender telt 30 dagen, behalve de dertiende maand, die er vijf of, in schrikkeljaren, zes heeft.

In de vierjarige schrikkeljaarcyclus spelen overigens de Evangelisten een hoofdrol: het eerste jaar na een Ethiopisch schrikkeljaar is genoemd naar Johannes, gevolgd door een Mattheüs-, Marcus- en een Lucasjaar.

Ook de tijden zijn in Ethiopië anders: in plaats van twaalf uur ‘s nachts, begint een nieuwe dag hier om zes uur ‘s morgens.

Drie uur ‘s middags ‘internationale tijd’ is dus negen uur Ethiopische tijd. Als je een afspraak maakt, zorgen die tijdsverschillen nogal eens voor spraakverwarring: of iemand om zes uur in onze tijd voor de deur staat of om twaalf uur ‘s middags aan komt wandelen, maakt voor langslapers een groot verschil.

Koningin van Scheba

Lang slapen zit er op die elfde september in ieder geval niet in, als de messen geslepen worden en het slachten voor dag en dauw begint.

Verder is nieuwjaarsdag een traditionele dag van kerkbezoek, koffiedrinken, familieverhalen en lekker eten.

In een heerlijk zonnetje vieren we het einde van het regenseizoen en de terugkeer van de koningin van Scheba in Ethiopië na haar bezoek aan koning Salomo. Een vrolijke feestdag: we zullen bloemen in ons haar dragen, terugzwaaien naar mensen op straat en in vrolijke witte kleding het lekkere ‘doro wat’ eten.

Melkam Enkutatash, op een mooi 2013!