Zondagmiddag krijgt Leen Breedveld, voorzitter van Christian Children Relief (CCR) –de stichting uit Nieuw-Lekkerland die de reis organiseert– een telefoontje. De directeur van het Ecologisch Lyceum, de school waar de kinderen op zitten, wil de reis afblazen. Reden: de situatie in Nederland rond het coronavirus is een te groot risico.

Het is even slikken, vertelt Breedveld. De vliegtickets waren geboekt, de reis –tot een bezoek aan de McDonald’s toe– uitgestippeld. De kinderen zouden worden ondergebracht bij gastgezinnen in Nieuw-Lekkerland. „Veel gezinnen hadden al een fotootje van het kind dat zou komen logeren”, vertelt Breedveld. „Sommigen waren al met hen aan het appen. Alles stond klaar voor hun komst.”

Onverwachts komt het bericht niet. Enkele weken eerder hoort Breedveld over de Tsjernobyl-kinderen die niet naar Lunteren kunnen komen. Vorige week komt een van de gastouders, werkzaam in een Rotterdams ziekenhuis, naar hem toe. „Hij is verpleegkundige en toonde zijn bezorgdheid voor het risico dat een Oekraïens kind kan lopen als dit vanaf volgende week bij hem in huis zou verblijven.”

De overige gastouders reageren wisselend op het besluit. „Sommigen vinden het een overtrokken reactie. Er zijn zoveel mensen ziek, zeggen ze. Elk jaar overlijden er oude en zwakke mensen aan de griep.” Breedveld begrijpt de scepsis wel. „Dit hakt er flink in. Mensen hadden het bed voor het kind al klaar staan.”

De kinderen uit Zhytomir –ten zuiden van Tsjernobyl– komen voor een herstelperiode naar Nederland, vertelt Breedveld. „Het zijn kinderen uit achterstandsgebieden. Vaak uit gezinnen met gescheiden ouders en financiële problemen. De kinderen draaien in Nieuw-Lekkerland volledig mee in de gastgezinnen, gaan mee naar school en naar de kerk. Twee keer per week doen we Bijbelstudie met hen.”

Hij ervaart het als „een enorme worsteling” dat de reis voorlopig niet doorgaat. Ook omdat de kinderen, die zelf niet christelijk zijn, nu de kennismaking met de Bijbel missen. „Dit bepaalt ons bij onze afhankelijkheid. We kunnen de toekomst niet voorzien. Het enige wat we kunnen, is deze in Gods handen leggen.”

Vrijdag zou hij met vijf anderen van stichting CCR in Zhytomir de kinderen ontmoeten in hun thuissituatie. Dat stond al op de planning. Maar ook dit bezoek gaat niet door, mailt Breedveld woensdagavond. De Oekraïense regering heeft „draconische maatregelen” genomen, zegt hij. Alle onderwijsinstellingen moeten drie weken in quarantaine.

Met de overkomst van de kinderen is 25.000 euro gemoeid: voor het vervoer naar en in Nederland, verzekeringen en excursies. Geld dat de stichting kwijt leek te zijn. Maar de reisorganisatie waar de vliegtickets bij geboekt waren, zette de tickets om in tegoedbonnen. Die nog een jaar geldig zijn.

Breedveld hoopt dat de bonnen later in het jaar gebruikt kunnen worden om de kinderen alsnog naar Nederland te laten komen. Volgende week gaat Breedveld in gesprek met de gastouders in Nieuw-Lekkerland, onder meer om hier over te praten.

Bij hem thuis liggen 29 gloednieuwe Bijbels in het Oekraïens vast klaar. „Daar blijven ze liggen tot de kinderen naar Nederland komen.”