Waarschijnlijk is er geen president in de geschiedenis van de jonge Ierse Republiek geweest die zo breed op handen werd gedragen als de 53 jaar oude Mary McAleese. Haar voorgangers waren doorgaans uitgesproken figuren die het van steun van links of rechts moesten hebben. Maar van Mary McAleese houdt iedereen.

Met haar vriendelijke uitstraling steelt de president alle harten. Je kunt Mary McAleese ook niet betrappen op politiek zware uitspraken, zoals haar voorganger Mary Robinson. Haar strijd voor de legalisering van abortus heeft menigeen Robinson nooit vergeven. Misschien juist daarom zijn de Ieren blij met een president die alleen maar het gezicht van Ierland in de wereld wil zijn.

Ongewild is het juist Mary McAleese die de Ierse democratie een gevoelige deuk heeft bezorgd. Als beschermeling van de regeringspartij Fianna Fail was van die kant geen tegenkandidaat te verwachten. Andere grote partijen in het parlement zoals Fine Gail en Labour wilden aanvankelijk met een eigen kandidaat komen, maar onder hun grote mannen en vrouwen durfde niemand het aan. Alle zwaargewichten bleken bang om na de verkiezingen met de staart tussen de benen te moeten afdruipen.

Discussies ontstonden toen men zich ging afvragen of het nog wel democratisch is als een president zonder verkiezingen wordt herkozen. Als eersten kwamen de Groenen met een tegenkandidaat. Eamon Ryan ging op zoek naar de benodigde steun van twintig parlementsleden en vier districtsraden, maar vond die niet.

Vervolgens betrad oud-Songfestival-winnares Dana Rosemary Scallon -binnen en buiten Ierland bekend als Dana- opnieuw het strijdtoneel. Bij de verkiezing van het Europese Parlement eerder dit jaar verloor ze haar zetel. Als onafhankelijk kandidaat dacht zij zonder al te veel moeite de steun te krijgen van de vier noodzakelijke districtsraden. Bij de vorige verkiezingen zeven jaar geleden kreeg ze nog ruim voldoende steun, deze keer gaf niemand thuis. De districtsraden van Limerick en Kerry besloten haar kandidatuur niet te steunen.

Hoewel de partijleden in de provincie politiek vrij zijn een kandidaat te steunen van welke partij dan ook, verboden de hoofdbesturen van Fine Gail en Labour hun leden in de provincie de kandidatuur van Dana te steunen. Vooral haar uitgesproken pro-lifestandpunten worden haar zwaar aangerekend.

Tot op het laatste moment heeft Dana geprobeerd steun te krijgen voor haar kandidatuur. Waarschijnlijk ging het om een enkele stem. Vlak voor het verstrijken van de deadline vroeg zij nog om uitstel. Nadat dit haar uiteindelijk werd geweigerd, kon Mary McAleese voor een tweede ambtstermijn worden beëdigd. Dit alles volgens de regels van de democratie, maar of het ook in de geest ervan was, mogen de Ieren zich gerust afvragen.

Over zeven jaar loopt de tweede ambtstermijn van president McAleese af. Zij mag zich dan niet meer herkiesbaar stellen. Het is te hopen dat er dan meer keuze is voor de Ierse burger.