Bestuurscrisis beroert Bunschoten
De liefde is over. Een bestuurscrisis beroert Bunschoten, sinds ChristenUnie en VVD uit elkaar zijn. De liberalen overleggen nu met CDA, SGP en CAP over samenwerking. „Ze maken een goede kans.” Voor de CU dreigen de oppositiebankjes. Prima, zegt een Bunschoter. „Even afkoelen.”
Een behaaglijk herfstzonnetje werpt z’n stralen over Bunschoten. Het voormalige vissersdorp oogt fris en vredig. Maar schijn bedriegt. Het CU-VVD-college is vorige week onverwacht geklapt. De liberalen lopen aan tegen onoverkomenlijke verschillen –financieel én bestuurlijk– om nog langer samen het pluche te delen. De CU zegt „volledig verrast” te zijn door het plotselinge vertrek van de VVD. „Niet netjes.”
Bunschoten (21.500 inwoners) moet daarom een nieuw college krijgen. Eén ding is zeker. De CU (7 zetels) staat voorlopig buiten spel. VVD (5), CDA (3), SGP (2) en CAP (2) zijn in gesprek over samenwerking.
De bestuurscrisis is het gesprek van de dag in Bunschoten. „Het belangrijkste onderwerp, ná voetbal”, zeggen Gijs Veldhuizen en Klaas de Graaf op het kerkplein van De Fontein (CGK). De dorpsderby Rood-Blauw staat voor volgende week op de kalender.
Bij de collegevorming anderhalf jaar geleden is het al fout gegaan, analyseren de twee. „De CU wilde te graag vrijen met de VVD.” Samenwerking tussen deze twee is volgens hen vragen om problemen. „Een ongelijk juk.”
Aan beide kanten zijn fouten gemaakt, vinden de Bunschoters. De VVD was te gretig, de CU eiste te veel macht op. „De balans met twee CU-wethouders en één VVD’er was al niet goed.” Bovendien zijn CDA, SGP en CAP niet gehoord.
De ChristenUnie en haar voorgangers staan al dik zeventig jaar aan het roer in Bunschoten. Niet tot ieders genoegen. De CU krijgt van links en rechts harde verwijten over de stijl van besturen. „De CU gunt anderen niets”, constateert Veldhuizen, die op die partij stemt.
Dictatoriaal
Bovendien, de CU zou dictatoriale trekjes vertonen. „Ja, dát is het juiste woord”, stelt De Graaf. „Dictatoriaal.” Veldhuizen vindt het prima als de CU twee jaar in de oppositiebankjes kruipt. „Even een beetje afkoelen.”
Een vrouw in kleurige klederdracht doet boodschappen bij Lidl. Bestuurscrisis? Ze haalt haar schouders op. „Het is overal een zooitje. Ze willen ook al het verschil aanpakken tussen speelgoed voor jongens en meisjes”, bitst ze. „Laten ze zich met belangrijke dingen bezighouden.”
De CU dictatoriaal? „Onzin”, reageert een dame die haar vergezelt. Ze heeft twaalf jaar voor de CU in de raad gezeten, ook als fractievoorzitter. Sinds 2010 is ze uit de politiek. Nee, haar naam wil ze niet in de krant. Kritiek op de bestuursstijl wil ze ook niet horen. „Herken ik niet.”
Volgens de oud-CU-fractievoorzitter is hier sprake van „de macht van het getal.” De CU is nu eenmaal de grootste in het dorp. „Wij hebben altijd onze verantwoordelijkheid genomen.” Waar het verkeerd is gegaan? „De CU heeft een foute partner gekozen. Ze hadden nooit met de VVD in zee moeten gaan.”
Op het Kolkplein, tegenover het gemeentehuis, staan drie marktkramen. Bloemen, brood en kip. „Het huwelijk is gestrand”, constateert H. Heijnen. Ze ligt er niet wakker van. „Zal wel weer goed komen.” Heleen van de Vuurst trakteert zichzelf op een bloemetje. Het politieke geharrewar houdt haar „totaal niet” bezig. Stemmen doet ze wel. „Altijd iets christelijks. CDA geloof ik.”
Drie vrijwilligers drinken in het Spakenburg Museum koffie. Eén haakt een dekentje. „Ze bekijken het maar”, zeggen ze over de politiek. Over één ding zijn de drie het eens. Burgemeester Melis van de Groep (CU) doet het goed. „En zijn vrouw ook.”
Koopzondagen
Historische botters dobberen in de Oude Haven. De bestuurscrisis zat eraan te komen, legt Koelewijn op de kade uit. De collegepartijen passen niet bij elkaar. „De CU was te overheersend, de VVD werd opgeslokt. Dat ging schuren.” Koelewijn, die regelmatig raadsvergaderingen volgt, wijst erop dat geen enkele partij nog onderdak wil bij de CU.
Een college van VVD, CDA, SGP en CAP maakt volgens Koelewijn „goede kans.” Principiële obstakels ziet de SGP-stemmer niet. „De SGP is stevig tegen koopzondagen, de VVD maakt er geen breekpunt van.”
Een collegeverdeling is ook al geen probleem. Eén wethouder voor de VVD, drie parttimers voor de rest. „Ik zie alleen maar voordelen. Die parttime-wethouders werken in de praktijk toch wel de hele dag.”
