Stichting Aap zocht deze maand de publiciteit met een alarmerende melding over het aanbod van exotische dieren via Facebook, Marktplaats, speciale dierenwinkels en dierenbeurzen (RD 13-8). Uit het onderzoek ”Alive and kicking, The exotic mammal trade in the Netherlands” van de dierenwelzijnsorganisatie blijkt dat er binnen drie maanden 53 verschillende exotische diersoorten werden aangeboden.

Volgens Stichting Aap moet er een positieflijst komen met toegestane huisdieren op basis van hun geschiktheid. Dan wordt de handel in deze dieren een halt toegeroepen, zo is de redenering.

Hoewel ik zeker vind dat de stichting goed werk verricht, denk ik niet dat een positieflijst, zoals ze voorstelt, de beste weg is om het welzijn van dieren te verbeteren. Als een dier niet op die lijst staat, dan geldt dat als een verbod om dat dier te houden. Bedenk daarbij dat een cavia net zo’n exoot is als de degoe en de dwerghamster, dieren die de stichting zou willen verbieden als huisdier.

Trouwens, mensen die naar een bijzonder dier op zoek zijn, laten zich niet weerhouden door een verbod. Als het niet bovengronds kan, dan maar ondergronds. En dan maar hopen dat de koper kritisch bekijkt of hij wel over geschikte huisvesting beschikt en genoeg kennis heeft over het dier.

Vakbekwaamheid

Misstanden bij exotische dieren beginnen vaak bij verkoopkanalen als Marktplaats. Dibevo, de landelijke brancheorganisatie voor ondernemers in de gehele gezelschapsdierenbranche, is nooit een voorstander geweest van dierverkoop via deze kanalen en vindt dat dieren alleen verkocht mogen worden door gediplomeerde specialisten. Zij kunnen de koper adviseren en hem behoeden voor een impulsaankoop, als ze zien dat hij te weinig kennis en/of geen geschikte huisvesting heeft.

Het mooie is dat Stichting Aap dat ook zelf heeft geconstateerd in haar onderzoek. Daarin staat dat impulsieve aankoop van dieren in de twee bezochte dierenspeciaalzaken werd ontmoedigd. De winkels namen de tijd om de behoeften van het desbetreffende dier en de verzorgingseisen uit te leggen. Ze gaven tips en vroegen naar de motivatie van de klant en de huisvestingsomstandigheden die de potentiële koper aan de dieren zou kunnen bieden, zo staat in het onderzoek.

Dibevo is wel voor een positieflijst waarop álle gehouden diersoorten staan, met daarbij de minimumeisen voor huisvesting en verzorging. Op die manier wordt het welzijn van het gehouden dier gediend en worden gespecialiseerde en deskundige houders niet het slachtoffer van het feit dat de diersoort die zij houden op de lijst van ”niet te houden dieren” belandt.

Het standpunt van Dibevo is dat je een dier kunt houden als je de ruimte, faciliteiten en kennis hebt voor een goede verzorging. Heb je die niet, dan kun je een dier niet houden.

Daarbij is een belangrijke rol weggelegd voor de verkooppunten. Daarom vind ik dat alle dierenwinkels en alle tuincentra die een dierenafdeling hebben zonder dieren te verkopen aantoonbare vakbekwaamheid moeten hebben om de consument goed te kunnen voorlichten en adviseren.

25 miljoen huisdieren

Dierenwelzijn moet àltijd voorop staan. Waar ik echter moeite mee heb, is dat Stichting Aap het doet voorkomen alsof Nederland wordt overspoeld door exotische dieren, die met massa’s tegelijk in de opvang terechtkomen. In 2018 heeft de stichting niet meer dan 95 dieren opgevangen in de centra in Almere en Spanje. Goed werk, en ik begrijp ook wel dat ze niet de enige instantie is die exotische dieren opvangt, maar als je dat nu afzet tegen het feit dat er in Nederland 25 miljoen huisdieren leven… waar hebben we het dan nog over? Moeten we voortaan ook maar honden en katten gaan verbieden, omdat een zeer kleine groep mensen niet de juiste verzorging biedt? Een verbod is daarom geen oplossing. Professionele voorlichting wel.

De auteur is voorzitter van Dibevo.