Bijzonder is dat Karimi een rijdend fietsreparatiebedrijf heeft. In de brede omtrek van zijn woonplaats Zwijndrecht toert hij met zijn minibusje rond om de fietsen van mensen te herstellen.

Bijzonderder nog is dat hij dit 40 uur per week doet, naast zijn deeltijdbaan van 20 tot 24 uur in zorgcentrum Swinhove in Zwijndrecht.

Wanneer en waarom kwam u naar Nederland?

„In 2008. Mijn vrouw, ook een Afghaanse, heeft mij uit Afghanistan laten komen.”

Vindt u het, met alle respect, niet beneden uw stand om fietsen te repareren?

„In Afghanistan studeerde ik literatuur aan de universiteit. Dat heb ik door mijn komst naar Nederland niet afgerond. Ik wilde hier graag verder studeren, in het Engels. Dat mocht niet, ik móést eerst Nederlands leren en dan verder studeren.

Daarom heb ik de mbo-opleiding in de zorg gedaan en heb ik op mbo-niveau 1 in vier maanden tijd geleerd alle fietsen te repareren.”

Waarom fietsen?

„Nederland is een fietsland. Iedereen heeft wel één of twee fietsen. Maar als ze dan kapot zijn, kan ik ze repareren. Tegen een lage prijs en met goede kwaliteit.”

Kunt u er goed van rondkomen?

„Eerst niet, toen ik alleen nog in de zorg werkte. Terwijl ik de zorg voor mijn vrouw en twee kinderen heb. Mijn vrouw werkt ook, op woensdag. Dan pas ik op de kinderen. Maar nu ik de fietsen erbij doe, verdienen we genoeg.”

Hoe groot is uw werkgebied?

„Ik werk in een straal van 18, 20 kilometer rond Zwijndrecht. Ik kom ook in Rotterdam-Zuid, Rhoon, Barendrecht, Hendrik-Ido-Ambacht. Op donderdag sta ik op de markt in Zwijndrecht. Op zondag en maandag werk ik in principe niet, behalve als er een noodsituatie is: als mensen de volgende dag hun fiets moeten gebruiken. Dan wil ik ze graag helpen.”

Onderhouden Nederlanders hun fiets goed?

„Nee. Onlangs had ik een fiets die al tien jaar geen beurt had gehad. Ik moest twee binnen-en buitenbanden, de remkabels vervangen en versnelling schoonmaken. Een fiets moet een of twee keer per jaar een beurt hebben. Veel mensen doen dat niet. Maar fietsen hebben een dokter nodig.”

U wilde graag een interview in een christelijke krant.

„Ja. Ik geef nu al studenten 5 procent korting. In de toekomst wil ik ook christelijke mensen een korting geven, omdat zij gelovige mensen zijn. Ik ben namelijk ook gelovig; ik ben moslim.”

In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws.