Het was een eenvoudige plechtigheid in de zogenoemde Volle-Raadzaal aan het Binnenhof, waar de staatsraden (leden) elke woensdag allemaal bijeenkomen aan een enorme ovale tafel met een even grote en ovale hypermoderne kroonluchter van volgens schattingen 4000 kilo erboven. De zaal, een schepping uit 1996 van architect/ontwerper Pi de Bruijn, was alleen versierd met een reusachtig bloemstuk. Aan de wand nog altijd de eenkleurige schilderijen van Tomas Reylich.

Zelfverzekerd sprak Màxima haar eerste woorden tot de raad (haar man werd op zijn achttiende binnengeleid en was toen doodzenuwachtig). De prinses vindt het een „voorrecht” zitting te mogen nemen in de Raad van State, zei ze. Zij denkt dat haar plaatsje in de raad „van belang is voor een goede vervulling van mijn taak als echtgenote van de toekomstige koning en moeder van prinses Catharina-Amalia”

De koningin had haar schoondochter toen al geprezen tijdens haar welkomstwoord: „Jij hebt Nederland leren kennen - en Nederland ook jou. Je hebt hard gewerkt en een goed gevoel ontwikkeld voor wat er speelt en leeft in het Koninkrijk”, prees de koningin Màxima. „In de toelichting bij de Toestemmingswet voor jullie huwelijk heeft de regering al aangekondigd dat je zitting zou nemen in de Raad van State. Het moment is nu aangebroken waarop dit zijn beslag krijgt. Het is al een lange traditie dat die mogelijkheid wordt geboden aan de echtgenoot of echtgenote van de toekomstige koning of koningin”, aldus de vorstin. „Zo kan deze inzicht krijgen in de vraagstukken van de tijd, zijn of haar kennis verdiepen en waardevolle ervaring opdoen. Ik verwacht dat jij dat eveneens zo zult ervaren en ik heb je daarom graag zitting in de Raad van State verleend.”

Ook vice-president Herman Tjeenk Willink, die de dagelijkse leiding heeft, richtte het woord tot de nieuweling in zijn gezelschap. „Meer dan vroeger moet de Raad van State er rekening mee houden dat de eisen die de democratische rechtsstaat stelt, geen vanzelfsprekendheden meer zijn. Meer dan vroeger moet de raad beseffen dat de Haagse werkelijkheid niet automatisch de maatschappelijke werkelijkheid weerspiegelt.”

„Meer dan vroeger zal de raad de context moeten schetsen waarbinnen de voorstellen moeten worden beoordeeld. Meer dan vroeger zal de raad een eigen consistente visie moeten ontwikkelen op de functies van het recht, de kwaliteit van de wetgeving en de praktische uitvoerbaarheid van wet- en regelgeving”, aldus de vice-president. Hij overhandigde de prinses, die zijn woorden met zichtbaar grote belangstelling had aangehoord, een exemplaar van de Grondwet.Het was in de Raad van State dat op oudejaarsdag 1564 Willem van Oranje zijn eerste grote rede hield waarin hij pleitte voor de gewetensvrijheid, voorwaarde voor het bestaan van de latere Republiek, memoreerde Tjeenk Willink verder. „Toen Willem van Oranje in de raad sprak, was hij zelf nog katholiek, maar getrouwd met een protestantse, de lutherse Anna van Saksen. Nu in 2004 wordt een katholieke prinses in de raad opgenomen, terwijl haar Prins van Oranje protestant is”, vervolgde hij.

Het is wettelijk vastgelegd dat de koning(in) voorzitter is van de Raad van State, die alle adviezen ook aan hem of haar uitbrengt. In feite is dat voorzitterschap alleen maar ceremoniëel. De koningin komt overigens maar zelden bij de raad, alleen nog bij bijzondere gelegenheden. De opvolg(st)er wordt ook vanzelf lid. Prinses Amalia is dus over zeventien jaar aan de beurt.

Ook partners van de troonopvolg(st)er worden in de raad opgenomen. Dat is volgens de Raad van State overigens ’geen voorschot op de mogelijke benoeming tot regent(es): „Het neemt echter niet weg dat het een goede zaak is dat de echtgenote van de Prins van Oranje en de moeder van prinses Catharina-Amalia op deze wijze kennis maakt met de Raad van State.”

Prins Bernhard werd 8 juli 1937 binnengeleid (en maakte er 7 mei 1940 de laatste vergadering voor de inval van de nazi’s mee). Prins Claus werd 12 juli 1967 verwelkomd.

Willem-Alexander kwam 3 juli 1985. Hij heeft volgens een medewerker altijd veel van het bijwonen van de vergaderingen opgestoken. Vooral toen hij nog volop in opleiding was, kwam hij vaak. De laatste twee jaar is het wat minder.

Leden van het Koninklijk Huis doen wel mee aan de beraadslagingen, maar onthouden zich van stemming. Zij houden zich overigens alleen bezig met de wetsvoorstellen, internationale verdragen en algemene maatregelen van bestuur en niet met de andere taak van de raad, de afdeling bestuursrechtspraak.