In Israël is er ook angst voor wat er gebeurt als de Amerikanen Syrië hebben verlaten. De uitspraak van president Trump dat Iran in Syrië mag doen wat ze wil, voedt die angst alleen maar. Niet voor niets heeft Israël de afgelopen tijd weer aanvallen uitgevoerd op Iraanse doelen in Syrië.

De beslissing van president Trump heeft ook in Washington de nodige ophef veroorzaakt. De minister van Defensie heeft zijn ontslag aangeboden uit onvrede over de beslissing en ook politieke medestanders van de president vragen zich af hoe verstandig deze beslissing is.

De nationaal veiligheidsadviseur van de VS, John Bolton, heeft de handschoen opgepakt en probeert her en der regeringen en groepen gerust te stellen. Zo heeft hij al met de Israëlische premier Netanyahu gesproken en die verzekerd dat de VS altijd garant zullen staan voor de veiligheid van de Joodse staat.

Ook heeft hij duidelijk gemaakt dat er van Turkije garanties verlangd zullen worden ten aanzien van de Koerden voor dat de Amerikaanse soldaten daadwerkelijk zullen worden teruggetrokken. Ook moet duidelijk zijn dat de terreurorganisatie IS echt verslagen is, voor de soldaten naar huis kunnen.

Al met al lijkt het er steeds meer op dat president Trump een beetje voor z’n beurt gesproken heeft. In zijn impulsiviteit heeft hij duidelijk niet de gevolgen overzien van zijn aankondiging. Want de aangekondigde terugtrekking heeft niet alleen in het Midden-Oosten voor ophef gezorgd. Ook onder NAVO-bondgenoten is er verbijstering over zijn besluit. De vraag wordt soms hardop gesteld hoe betrouwbaar de VS nog zijn als bondgenoot.

Door zijn verhuizing van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem werd Trump in Israël gezien als de meest vriendelijke president voor de Joodse staat sinds decennia. De aankondiging van het terugtrekken van zijn troepen uit Syrië doet de Israëliërs nu ook openlijk twijfelen. Eerder werd al gevreesd dat Trump Israël voor de ambassadeverhuizing zal laten ‘betalen’ door met een vredesplan te komen waarin Israël belangrijke concessies zal moeten doen richting de Palestijnen.

Het kan zeker geen kwaad als de president van het machtigste land ter wereld beter gaat luisteren naar zijn goed in de materie ingevoerde adviseurs en naar bevriende bondgenoten voor hij beslissingen neemt. Alleen samen met vrienden kun je immers vijanden effectief bestrijden.