„Want de wet, hebbende een schaduw der toekomende goederen, niet het beeld zelf der zaken, kan met dezelfde offeranden die zij alle jaren geduriglijk opofferen, nimmermeer heiligen degenen, die daar toegaan.”

De korte omschrijvingen van het priesterschap lijken misschien onbelangrijk en overbodig. Maar juist in de beschrijvingen die zien op Christus, zien we een voorstelling van de offerande en bloedstorting van de Zoon van God. Voor het gelovige hart kan niets dat op Hem wijst onnodig of onbelangrijk zijn. Alles draagt er dan aan bij om op de een of andere manier een heilig licht te verspreiden over de Persoon, het werk, de offerande en het lijden van onze grote Hogepriester. Door de inzettingen en offeranden werd Hij aan de oudtestamentische gemeente voorgesteld. Alhoewel deze offers vervuld zijn in Christus, toch kan een levend geloof op deze schaduwen terugzien. Door goddelijke heerlijkheid verlicht zien we ze als getuigen van Jezus en van de zaligheid door Zijn bloed en gerechtigheid. Als we zo een blik slaan op deze „schaduwen van de toekomende goederen”, kunnen we de Heere Jezus beschouwen onder het gezegende beeld dat als grond onder alle verbondsbetrekkingen ligt.

J. C. Philpot, predikant te Stamford

(”Jezus, als de grote Hogepriester van het huis Gods”, 1862)