Het aantal Syrische patiënten in het Galilea Medisch Centrum Nahariya schommelt rond de veertig. Syriërs die contacten met Israël hebben, brengen hen over de grens. Daar krijgen ze eerste hulp van soldaten, die hen vervolgens naar het ziekenhuis in Safed of in Nahariya brengen. Het hospitaal in Nahariya, dat ook een trauma-afdeling heeft, ving in totaal 2500 van de 5000 gewonde Syriërs op die naar Israël zijn gegaan.

Ze komen vaak terecht bij chirurg dr. Eyal Sela. In een zaaltje vertelt hij voor een groep journalisten dat 80 procent van de Syrische patiënten in Nahariya schotwonden heeft. Op foto’s toont hij de gevolgen. We zien gezichten zonder neus of zonder kaak, of met een gat in de linkerkaak en een gat daartegenover in de rechterkaak. Er zijn ook beelden van gezichten met een kogelgat bij de neus en een kogelgat bij de hals. Al deze patiënten hebben een serie operaties nodig om te herstellen. Een extra probleem is dat de wonden vaak zijn geïnfecteerd met bacteriën die in Israël niet bekend zijn.

Sela is zich ervan bewust dat hij maar een topje van de ijsberg ziet. Hij treft alleen de Syriërs die de kogels en de bommen hebben overleefd. De medische zorg in Syrië is nagenoeg verdwenen. Een deel van de gewonden gaat naar Jordanië of Turkije, een ander deel kiest voor Israël. De medische centra in Israël betalen de behandeling. De patiënten vertellen allemaal dat ze burger zijn en dus geen militairen of militanten, maar het is soms moeilijk uit te maken of ze de waarheid spreken. Het valt op dat er relatief veel jongemannen onder de gewonden zijn.

In een ondergrondse ruimte van het ziekenhuis zitten twee patiënten uit Syrië klaar om hun verhaal te doen. De ruimte is bedoeld voor tijden van oorlog: in geval van nood rijdt het personeel hier de bedden naartoe. In de muren bevinden zich aansluitingen voor medische apparatuur. Een van de Syriërs, Hani (28), kreeg twee jaar geleden een kogel in zijn hoofd toen hij met zijn gezin in een auto vluchtte voor de oprukkende troepen van president Bashar al-Assad. Hij is inmiddels 25 operaties verder.

Hani vertelt hoe een paar mensen hem naar een veldhospitaal brachten, waar hij te horen kreeg dat er voor hem geen hoop meer was. „Maar toen zei iemand: laten we hem naar Israël brengen.”

Hani wist van die optie af. „Ik had al gehoord dat je in Israël respectvolle, barmhartige en professionele zorg kan krijgen”, zegt hij. Anders dan vijf jaar geleden is het nu in Syrië bekend dat Israël zorg biedt. Vroeger waren Syriërs geschokt als ze hun ogen opsloegen in een Israëlisch ziekenhuis met om zich heen naast islamitische ook joodse en christelijke patiënten én personeelsleden. Van de propagandaverhalen van het Assadbewind over Israël bleek niets te kloppen.

Hani heeft nog één operatie voor de boeg voordat hij weer naar huis mag. „Ik wil graag terug.”

Met het verlenen van medische zorg en het leveren van voedsel en medicijnen aan burgers in Syrië zelf levert Israël een belangrijke bijdrage aan het lenigen van de nood van de Syriërs. Hopelijk draagt het ook bij aan een toekomstige vrede.