De onderzoekers volgden het papieren spoor van de visumaanvragen van de familie Frank. Ze boorden nieuwe bronnen aan en ontdekten aanvullende feiten, aldus een woordvoerster van de Anne Frank Stichting.

Vader Otto Frank heeft tot twee keer toe geprobeerd een aanvraag in te dienen om met zijn gezin naar de Verenigde Staten te emigreren. De eerste poging strandde doordat het Amerikaanse consulaat in Rotterdam was verwoest door het Duitse bombardement op 14 mei 1940. De tweede poging in 1941 mislukte doordat de nazi’s alle Amerikaanse consulaten in bezet Europa hadden gesloten. Ook een visumaanvraag voor Cuba ging niet door, in de nasleep van de aanval op Pearl Harbor.

Voor een visum moesten aanvragers destijds veel papierwerk inleveren, zoals verklaringen omtrent hun karakter, steunbetuigingen, belastingoverzichten, geboortebewijzen en trouwboekjes. Of emigratie van het gezin-Frank was gelukt als de papierwinkel wel was doorgekomen, is onzeker. De Verenigde Staten hadden destijds een zeer streng immigratiebeleid en er was geen beleid om gevluchte Joden op te nemen.

Otto Frank begon in al 1938 met zijn pogingen het gezin uit Nederland weg te krijgen, na de Duitse annexatie van Oostenrijk en de Kristallnacht in Duitsland. Toen alle inspanningen waren gestrand, dook het gezin op 6 juli 1942 onder in het Achterhuis. Daar schreef Anne haar beroemde dagboek. Otto Frank was de enige van het gezin die de oorlog heeft overleefd.