Dat concludeert Wageningen Environmental Research (WENR), een onderzoeksinstituut voor de groene leefomgeving en onderdeel van Wageningen Universiteit. De onderzoekers hebben gebruik gemaakt van een speciale DNA-techniek. ,Met deze techniek kunnen we achterhalen welk individu het betrof, wat het geslacht is, en waar het dier vandaan kwam”, zegt populatie-geneticus Arjen de Groot.

Het DNA werd afgenomen van doodgebeten of verwonde schapen die afgelopen voorjaar op verschillende locaties zijn gevonden. Het genetisch materiaal werd vergeleken met de database van het Duitse onderzoeksinstituut Senckenberg, dat een database met DNA-profielen van de Duitse wolvenroedels beheert.

In maart werden in Drenthe schapen en lammeren aangevallen. Van drie incidenten is nu de dader bekend, een mannetje uit een roedel in het Duitse Nedersaksen. Het dier werd korte tijd later doodgereden nabij het Vlaamse Opoeteren. Uit het DNA-onderzoek bleek hij de broer te zijn van een wolf die eind februari bij Bunschoten actief was. Beide dieren komen dus uit dezelfde roedel.

Het Wageningse instituut blijft de DNA-monsters onderzoeken om meer inzicht te krijgen in het aantal wolven, hun geslacht en locaties. Veehouders kunnen zodoende rekening houden met de aanwezigheid van een wolf.

In 2016 verscheen het Draaiboek Wolf, opgesteld door onder meer het Interprovinciaal Overleg en het ministerie van Economische Zaken. Volgens dit draaiboek is nu nog sprake van fase 1, de wolf als incidentele zwerver. Inmiddels werken overheden deze zomer aan de volgende fase: de wolf vestigt zich hier, als paar of als roedel.