Howard Creel schrijft fijngevoelige roman over geluk in gewone dingen
Ongehuwd zwanger raken en dan voor straf uitgehuwelijkt worden aan een volslagen onbekende man die ver weg woont: dat is het lot dat Livvy wacht aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Ze trouwt met de eenvoudige boer en kwijnt weg van eenzaamheid. Ze wilde ooit de wereld intrekken en interessante ontdekkingen doen, maar zit nu gevangen op een boerderij. Ze krijgt twee Japanse vriendinnen uit een interneringskamp en wordt onbewust gebruikt om twee krijgsgevangenen te helpen ontsnappen. Gaat ze het echte geluk vinden, gewoon, heel dichtbij?
”Het geluk van gewone dagen” is een roman waarin eigenlijk geen spectaculaire dingen gebeuren. De belangrijke dingen spelen zich vanbinnen af, in de ontwikkeling die Livvy doormaakt. In de wereld is er oorlog met de aanval op Pearl Harbor. Tegen deze achtergrond verstilt het dagelijkse leven van Livvy. De schrijfster geeft de sfeer van het platteland met zijn zaaien en oogsten trefzeker weer.
De beschrijvingen van het kamp vol met Japanse Amerikanen doen denken aan ”Het huis van Musume”, van Ann Tatlock. De auteur weet op een fijngevoelige manier de vriendschap vast te leggen die ontstaat tussen Livvy en de twee Japanse zusjes. Daarnaast verwoordt ze haast summier hoe de relatie tussen Livvy en haar man zich ontwikkelt van die van twee onbekenden naar die van man en vrouw.
Livvy leert dat het echte geluk dichterbij te vinden is dan ze ooit had kunnen denken. Het zit niet in dingen, verre reizen en spannende ontdekkingstochten, maar in vergeving, opoffering en overgave.
Boekgegevens
Het geluk van gewone dagen, Ann Howard Creel; uitg. Mozaïek, Utrecht, 2017; ISBN 978 90 239 5077 6; 297 blz., € 19,99.
