De Ieren gaan op 25 mei stemmen over legalisering van abortus. Door een referendum wordt het volk geraadpleegd over het al dan niet schrappen van het zogenoemde Eighth Amendment.

Aan dit Eighth Amendment of the Constitution of Ireland was, in 1983, ook een referendum voorafgegaan. Het amendement bepaalt dat een kind in de baarmoeder dezelfde bescherming verdient als de moeder. Hierdoor is abortus nagenoeg onmogelijk. Vrouwen die voor een abortus naar het buitenland zijn gegaan, kunnen zelfs worden vervolgd. Als bij het komende referendum een meerderheid voor afschaffing stemt, moet de Ierse regering met een nieuwe abortuswetgeving komen.

In 1992 had de Ierse regering al besloten dat de abortuswet versoepeld moest worden. Niemand echter durfde zijn of haar vingers eraan te branden.

Voor 2013 was abortus in Ierland geheel verboden. Nadat in 2012 een vrouw als gevolg van bloedvergiftiging was overleden omdat een abortus was geweigerd, stelde de Ierse regering een versoepeling van de abortuswet voor. Sindsdien is een abortus toegestaan als het leven van de moeder in gevaar is.

Mensenrecht

Abortuswetgeving houdt de regeringen wereldwijd behoorlijk bezig. Onlangs werd in de staat Iowa (VS) een wet aangenomen die abortus verbiedt wanneer er bij het kindje een hartslag is gesignaleerd. Als deze wet in Nederland zou gelden, zou dat betekenen dat er geen enkele abortus meer zou mogen worden uitgevoerd.

In Nederland mag bij ”tien dagen over tijd” een abortus worden uitgevoerd. Een bevruchting van de eicel door een zaadcel vindt meestal ongeveer twee weken voor de verwachte menstruatie plaats. Tel je daar 10 dagen bij op, dan is het kindje ongeveer 24 dagen oud, gerekend vanaf de conceptie. Zo’n kindje mag in Nederland geaborteerd worden. Veertien onderzoeken hebben echter aangetoond dat het hartje bij 21 dagen na de bevruchting begint te kloppen. In Nederland stopt een abortus dus altijd een kloppend hartje.

Ook in België is er commotie over de daar geldende abortuswetgeving. In België valt een abortus nog onder het strafrecht. Echter, sinds 1990 is abortus toegestaan tot veertien weken na de eerste dag van de laatste menstruatie. De proabortusbeweging in België wil echter dat abortus uit het strafrecht wordt gehaald en als een gewone medische handeling wordt gezien.

Op 3 november 2017 aanvaardde het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties een herziening van artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke rechten, dat gaat over het recht op leven. In het aangepaste artikel is de bescherming van het leven van ongeboren kinderen uitdrukkelijk weggenomen, doordat de lidstaten van de VN worden opgeroepen om vrouwen toegang tot abortus te verschaffen. Hiermee is abortus tot een mensenrecht geworden.

De protesten van vele organisaties en van grote landen als de Verenigde Staten en Polen mochten niet baten. De enige geruststelling is dat het hier gaat om een richtlijn van een afdeling van de VN-bureaucratie, niet om een besluit van soevereine landen.

De kern waarom het draait is: wanneer begint het leven? Wanneer verdient dat leven bescherming?

Media

In Nederland is een zeer interessante ontwikkeling gaande. Columniste Roos Schlikker schreef in 2015: „Komt een kind dood ter wereld, dan wordt het geacht nooit te hebben bestaan.” Meer dan 80.000 mensen ondertekenden een door haar gestarte petitie waarin de regering gevraagd werd om erkenning van een doodgeboren kindje. Als een kindje dood wordt geboren, dan moet het óók opgenomen kunnen worden in de Basisregistratie Personen (BRP).

Een wetswijziging is ondertussen opgesteld en zal naar alle waarschijnlijkheid dit jaar worden doorgevoerd. Ouders die een doodgeboren kindje hebben gekregen, kunnen met terugwerkende kracht hun kindje alsnog laten optekenen in de BRP. Dat geldt ook voor kinderen van vóór de 24 wekengrens.

Volgens artikel 3 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948 heeft iedereen recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon. Wat gaat er in Nederland straks gebeuren met de abortuswet? Volgens de ‘nieuwe wet van Schlikker’ wordt een abortus in Nederland dan niet meer uitgevoerd op een klompje cellen of een stukje weefsel, maar duidelijk op een persoon.

De strijd om abortus wordt grotendeels gevoerd via de media, die voornamelijk proabortus zijn. Facebook heeft sinds begin dit jaar het bereik van prolifepagina’s drastisch ingeperkt. YouTube verwijderde vorige week het videokanaal van de prolifeorganisatie Abortion Pill Reversal in Amerika. Op geen enkele website van abortuscentra wordt over een ”kindje” gesproken of gerept van ingrijpende gevolgen van een abortus.

Jeremia

Het abortusdebat is ten diepste een geestelijke strijd. Als we dat beseffen, dan weten we ook waarmee we moeten beginnen. Met gebed.

Toen hij werd geroepen, sputterde Jeremia tegen. Hij was jong en wist niet wat te spreken. God wees hem terecht en bemoedigde hem. God kende Jeremia al voordat hij geformeerd was, al voor de bevruchting. God was met hem en ging met hem mee en zou hem de woorden in de mond geven.

Jeremia 1 sluit af met een geweldige bemoediging: „En zij zullen tegen u strijden, maar tegen u niet vermogen; want Ik ben met u, spreekt de Heere, om u uit te helpen.”

Bid u strijdend mee? Voor het referendum in Ierland op 25 mei? Voor een goede uitkomst van de commotie in België? Voor de nieuwe wet over de persoonsregistratie in Nederland? Voor afschaffing van abortus in Nederland en daarbuiten? En voor allen die aan het front van de abortusstrijd staan?

De auteur is directeur van de stichting Schreeuw om Leven.