De boodschapper van de Gouwstraat
Er was geld nodig en natuurlijk gebed, maar er waren ook vrijwilligers nodig, vooral een coördinator. Dat werd Kees Bel. Per 1 februari stopt Bel als coördinator van het inloop- en Bijbelhuis ”In de Gouwstraat” te Rotterdam.
In 2005 trof de classis Rotterdam van de Gereformeerde Gemeenten voorbereidingen voor een evangelisatiepost in Rotterdam. Deze zou geheel door de classes Rotterdam en Ridderkerk worden gedragen en bekostigd. Men kocht het leegstaande gebouw van de oud gereformeerde gemeente in Nederland, ”In de Gouwstraat”. Dat werd grondig gerenoveerd.
Bel werd alvast gevraagd om vrijwilligers te werven en alle activiteiten te coördineren. „Een classicale evangelisatiepost was voor de gemeenten in deze twee classes iets nieuws. Het evangelisatiewerk moest in de regio Rotterdam echt nog een plaatsje krijgen. Maar op 16 september 2006 kon ”In de Gouwstraat” worden geopend.”
Vrijwilligers
Er waren veel vrijwilligers nodig, steeds weer anderen met andere gaven en bekwaamheden, zegt Bel. „Een straatwerker is tenslotte een andere vrijwilliger dan iemand voor de kinderclub, voor de tienerclub of voor de inloop. Er zijn ook mensen nodig voor themaochtenden, vrouwenochtenden, voor de winkel en voor het maaltijdproject. Langs allerlei wegen is Gods Woord uitgedragen. Inmiddels hebben we 220 vrijwilligers die ons op een geweldige wijze helpen.”
Welke boodschap –in drie zinnen– heeft u ”In de Gouwstraat” willen brengen?
„Eén: de boodschap van zonde en genade. Twee: de boodschap dat een mens bekeerd moet worden. Drie: omdat ”In de Gouwstraat” in een achterstandswijk ligt, hebben we ook veel diaconaal en pastoraal werk gedaan.”
Is de boodschap ‘geland’? Was er zegen, is er vrucht?
„Velen die voorheen nog nooit van de Bijbel hadden gehoord, volgen nu trouw de Bijbelstudies en zitten bij het maaltijdproject onder het Woord. In de inloop komen ze met hun vragen en zondags bezoeken ze de samenkomst. Bij sommigen zien we hun leven veranderen en er zijn ook bezoekers die zich hier of daar bij gemeenten hebben aangesloten. Ik meen ook dat er bezoekers zijn bij wie de Heere in het hart heeft gewerkt, maar wij zijn geen hartenkenner.”
U heeft twaalf jaar pro Deo geijverd voor ”In de Gouwstraat”. Was dat roeping?
„Daar ben ik van overtuigd. Het evangelisatiewerk kent ook zijn teleurstellingen. Als dit geen roeping was, zou ik er al lang mee zijn gestopt.”
Wat doet u verder nog? U bent inmiddels 70.
„We zijn allemaal maar mensen van de dag, maar ik ben dankbaar voor een goede gezondheid. Ik mag nog wat doen voor het landelijke evangelisatiewerk en voor het deputaatschap voor Israël. In de gemeente van Capelle aan den IJssel-Middelwatering ben ik ouderling-scriba. Verder ben ik voorzitter van het bestuur van het kindertehuis Jemima in Bethlehem. Vanuit mijn onderwijsachtergrond ga ik graag met jonge mensen om en probeer ze wat op weg te helpen bij studie en werk. Ook ben ik mantelzorger voor mijn vrouw, die tobt met haar gezondheid.”
Per 1 februari neemt Kees Bel afscheid als coördinator van ”In de Gouwstraat”. Maar hij blijft in beeld. „Ik hoop nog in de zondagse samenkomsten het Woord te mogen brengen en soms wat in te vallen bij het maaltijdproject. Definitief afscheid nemen van de mensen die me lief zijn geworden, zou me erg zwaar vallen.”