Onderzoek naar fraude abortusklinieken
De abortuscentra van Stichting CASA klinieken liggen momenteel onder het vergrootglas van een aantal toezichthouders, waaronder het ministerie van Volksgezondheid, de zorginspectie en de Nederlandse Zorgautoriteit.
Dat blijkt uit een dinsdag verstuurde brief van minister Schippers van Volksgezondheid aan de Tweede Kamer.
Afgelopen zomer meldde Schippers de Kamer al dat er een financieel onderzoek naar de klinieken liep omdat de centra mogelijk ten onrechte subsidies hadden aangevraagd en ontvangen. Uit de brief blijkt dat er inmiddels ook grote vragen leven over de personele bezetting en de patiëntveiligheid.
Het al ingezette onderzoek naar de declaraties heeft ertoe geleid dat het ministerie van de klinieken terugbetaling eist van te veel betaalde vergoedingen, aldus Schippers gisteren. In haar brief meldt ze nog niet welke bedragen hiermee zijn gemoeid.
Stichting CASA klinieken beheert zeven van de vijftien Nederlandse abortusklinieken en is de grootste aanbieder in deze branche. Tot voor kort functioneerden de centra binnen een bredere CASA-
organisatie die verder bestond uit de overkoepelende bestuurdersstichting CASA Nederland en daarnaast uit Stichting CASA Medical en Stichting CASA onderzoek en ontwikkeling. De bestuurdersstichting en Stichting CASA Medical zijn echter op 8 augustus failliet verklaard. De klinieken vielen buiten het faillissement; wel stond het personeel bij de bestuurdersstichting op de loonlijst, zo verduidelijkt Schippers. Er moet in korte tijd veel nieuw personeel worden aangenomen; reden waarom de zorginspectie het toezicht op de patiëntveiligheid, de kwaliteit en de continuïteit van zorg volgens Schippers momenteel heeft geïntensiveerd.
In het Nederlands Dagblad van woensdag meldt de aangestelde curator dat er zowel bij Stichting CASA klinieken als bij Stichting CASA Medical financiële onrechtmatigheden zijn geconstateerd. Stichting CASA Medical zou uitgevoerde echo’s en soa-tests opzettelijk dubbel in rekening hebben gebracht, bij zowel de opdrachtgever als de zorgverzekeraars. De curator spreekt van een miljoenenfraude met dubbele facturen.
De centra zouden bij 52.000 ingrepen vergoedingen in rekening hebben gebracht voor de zwaarste vorm van het onder narcose brengen van ongewenst zwangere vrouwen. In werkelijkheid ging het, aldus de bewindvoerder, om een uiteenlopende variatie van mildere tot zwaardere vormen, waarbij het bewustzijn van vrouwen werd verlaagd zonder de aanwezigheid van een anesthesioloog.
In welke mate de klinieken hier financieel voor moeten bloeden, staat volgens de curator nog te bezien. Hij sluit niet uit dat het de centra lukt om aan te tonen dat er sprake was van een interpretatieverschil.
