Vorig jaar kreeg H. bij de rechtbank nog een celstraf van achttien maanden plus TBS met dwangverpleging.

De uitspraak volgde bij wijze van uitzondering enkele uren na het hoger beroep van de Edenaar. Naast de TBS-maatregel legde het hof de man een celstraf van drie jaar op, waarvan een jaar voorwaardelijk wegens drie pogingen tot aanranding en het plegen van schennis. In de praktijk betekent de veroordeling dat H. niet meer naar de cel hoeft, aangezien hij al ruim twintig maanden heeft gezeten.

Tijdens de zitting boog het hof zich over de resultaten van het reclasseringsonderzoek, waar het begin augustus middels een tussenvonnis opdracht toe gaf. De raadsman van H., mr. T. Hiddema, vond het reeds bestaande rapport van het Pieter Baan Centrum namelijk ontoereikend.

Volgens Hiddema is zijn cliënt geen potentiële verkrachter, zoals het openbaar ministerie in juli tijdens de eerste hofzitting stelde. TBS met dwangverpleging zou dan ook een te zware straf zijn. Uit het reclasseringsonderzoek blijkt dat H. inderdaad „een geschikte kandidaat” is voor de mildere vorm van TBS.

H. bekende in 2002 in Doorwerth, Arnhem, Oosterbeek en Kootwijkerbroek jonge vrouwen te hebben belaagd. Sommigen trok hij onder bedreiging van een mes van hun fiets, anderen toonde hij zijn geslachtsdeel. In oktober 2002 werd H. op heterdaad betrapt. In zijn auto trof de politie een bivakmuts, tape, bindstrips en vaseline aan.

Volgens de Edenaar werkten die attributen spanningsverhogend, maar is hij nooit van plan geweest ze ook echt te gebruiken. „Ik wilde alleen maar dat de vrouwen zouden blijven staan en naar me zouden kijken. Normaal gesproken rennen ze namelijk gelijk weg”, zei H. donderdag tegen het hof.

Hoewel het hof tijdens de zitting benadrukte dat H. zich „op een dun spoor begeeft” en dat de TBS met voorwaarden altijd nog kan worden omgezet in de zwaardere vorm, besloten de rechters uiteindelijk mee te gaan met de conclusies van de reclassering.