Volgens het donderdag verschenen rapport beginnen voor de vrouwen de problemen al bij binnenkomst. Zij moeten meteen allerlei financiële papieren ondertekenen waarvan ze de gevolgen nog niet kunnen overzien. Ook is het voor hen vaak niet duidelijk dat ze een eigen bijdrage moeten betalen, of hoeveel die is.

Tijdens het verblijf moeten de vrouwen zorgen dat ze financieel onafhankelijk worden, bijvoorbeeld door een bijstandsuitkering aan te vragen. Een voorbeeld van een praktisch probleem is dat vrouwen voor hun veiligheid op een geheime locatie zitten, maar voor een aanvraag een adres nodig is.

Ook blijven veel vrouwen langer dan nodig in een opvanghuis. Zij hebben vaak schulden en hebben daardoor moeite om een urgentieverklaring te krijgen voor een huurwoning.

Volgens het rapport hangt het vaak van toeval af of de vrouwen worden geholpen. „Er lopen op de opvanglocaties vrijwilligers rond die creatieve oplossingen vinden voor problemen, maar het mag niet van toeval afhangen dat vrouwen worden geholpen.”

Door de administratieve hindernissen wordt het voor kwetsbare vrouwen nog moeilijker om op eigen benen te gaan staan. Van Zutphen legt de verantwoordelijkheid bij de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en roept op tot actie: „Ik doe een dringend beroep op de zorgplicht van VWS en gemeenten om de knelpunten aan te pakken en het voor deze kwetsbare groep vrouwen makkelijker te maken.”

Jaarlijks zoeken ongeveer 12.000 vrouwen, meestal met kinderen, bescherming bij de vrouwenopvang. Zij vormen een kwetsbare groep. Vaak zijn ze mishandeld, hebben psychische problemen en/of zitten financieel in een lastige situatie.