„Dit is niet het besluit waar we op hebben zitten wachten en waarvoor we gebeden hebben”, zegt Thomas Berg, rechtsgeleerde aan de St. Thomas School of Law in Minneapolis. „Het besluit van Trump maakt niet de echte bedreiging van de godsdienstvrijheid onschadelijk. Die komt van de kant van de homolobby, die zijn visie oplegt aan gewetensbezwaarden. In het decreet wordt daar in alle talen over gezwegen.”

Michael Farris van de Alliance Defending Freedom is iets positiever. Dit decreet geeft „enige hoop” dat Trump een volgende stap zet waardoor de vrijheid van godsdienst werkelijk wordt gegarandeerd. „Angst voor de fiscus is er nauwelijks in de kerken, wel voor de gewetenspolitie.”

Voor Leith Anderson, voorzitter van de National Association of Evangelicals, geldt nog een ander bezwaar. Hij noemt het Johnson-amendement uit 1954, waarin staat dat voorgangers in de kerk geen politieke uitspraken mogen doen, een „nuttige rem” voor predikanten. „Mensen komen niet voor politiek naar de kerk.”

Dat laatste wordt bevestigd door recent onderzoek van LifeWay Research. Drie van de vier evangelicalen zegt geen behoefte te hebben aan politieke steunbetuigingen van een predikant voor een kandidaat.

Tegenover deze kritiek staan positieve reacties van evangelicalen als Jerry Falwell jr. van de Liberty University, Robert Jeffress, baptistenpredikant van een megakerk in Dallas, en televisiepredikante Paula White. Zij staan bekend als persoonlijke vrienden van Trump en waren donderdag aanwezig bij de ondertekening van het decreet.

Ook Russell Moore, voorzitter van de ethische commissie van de Zuidelijke Baptisten, die zich in het verleden zeer kritisch over Trump uitliet, is positief. Hij noemt het decreet „een belangrijk keerpunt” waardoor allerlei bedreigende maatregelen van de regering-Obama kunnen worden teruggedraaid. „Maar”, zo voegt hij eraan toe, „er moet nog veel, veel meer gebeuren wil de godsdienstvrijheid weer echt veilig zijn.”