De christelijke gereformeerde emeritus predikant ging dieper in op het thema kruisdragen. „Wanneer de Heere Jezus over kruisdragen spreekt, dan is dat iets wat bij het gewone christelijke leven hoort. Daarom verheugt Paulus zich wanneer hij lijdt om Christus’ wil. Dat is kruisdragen op hoog niveau.”

Toch worden in het dagelijks taalgebruik ook andere zorgen wel kruisen genoemd. De predikant noemt dat „het algemeen kruisdragen. Daarom wordt wel gezegd dat het adopteren van een kind ”onder je kruis vandaan lopen” is. Maar wanneer wij verlangen om een kind te adopteren, moet het er niet om gaan dat wij onze zin krijgen, maar dat we de Heere volgen.”

Toen Abraham en Sara Hagar inschakelden om Gods belofte te vervullen, namen ze zelf het heft in handen, aldus ds. Van Amstel. „Maar later is Abraham zelfs bereid Izak te offeren, en gaat hij zijn weg in gehoorzaamheid aan God. Wanneer we de Heere volgen, kunnen we onbekommerd leven – of dat nu is als kinderloos echtpaar of als adoptieouders.”

Nieuw kruis

De predikant gaf aan dat het ontvangen van een adoptiekind ook een nieuw kruis kan betekenen. „Er kunnen allerlei lichamelijke en psychische zorgen zijn. Wanneer ons gebed is dat Gods wil geschiede, dan zijn we ook dan niet teleurgesteld. Het is een zegen om, in plaats van ons kruis te mijden, ons leven aan de Heere te wijden en zo te leven onder het kruis. En het kan zijn dat we, door het adopteren van een kind, juist worden ingeschakeld in Gods wereldwijde en eeuwen overspannende werk voor de komst van Zijn Koninkrijk.”

Tijdens de vergadering kwam een kwestie aan de orde waarbij adoptieouders van een kind dat al gedoopt was in het land van herkomst in een doopdienst door een jawoord voor de gemeente wilden beloven hun adoptiekind christelijk op te voeden. De kerkenraad wees dat verzoek af.

Ds. B. Labee, predikant van de gereformeerde gemeente in Veenendaal, zei dat de zaak „uitvoerig is besproken, ook door verschillende predikanten die zelf met adoptie te maken hebben. In het huwelijksformulier staat al dat het echtpaar de kinderen die zij krijgen zullen, in de kennis en vreze Gods zullen opvoeden.” De synode van de Gereformeerde Gemeenten ziet zo’n jawoord als „een ongewenste ritualisering”, zei hij.