Criminelen zouden gebruik maken van de diensten van onder meer autoverhuurders, beheerders van jachthavens en vastgoedondernemers. Bos, die voor haar betrekking in Breda in Rotterdam werkte, schrok van wat ze in Noord-Brabant aantrof. „Ik vind het hier in Brabant een soort sodom en gomorra, als ik het heel eerlijk moet zeggen. De diepte en de breedte van de vermenging tussen onder- en bovenwereld is in Brabant wel heel fors.”

De verstrengeling tussen onder- en bovenwereld wordt goed zichtbaar gemaakt door witwaspraktijken, dat in Nederland volgens de juriste „extreem makkelijk” is. „Je graaft ergens een gat, flikkert een zak met geld erin en klaar is Klara. Wij denken dat het heel veel gebeurt.”

Actie ondernemen blijkt vaak lastig, zegt Bos: „Ik stel wel vast dat mijn middelen beperkt zijn door ontwikkelingen in de rechtsstaat. Efficiency, doelgerichtheid is het stiefkind geworden van het strafrecht.” In plaats van een strafproces nemen bestuurders daarom steeds vaker hun toevlucht tot de fiscus, om zo de crimineel kaal te plukken.

„En daar hebben ze gelijk in, daar hebben ze gewoon gelijk in. Een strafproces is een logistieke nachtmerrie geworden, vooral als er meerdere verdachten zijn”, aldus Bos in het interview.